Kardaki Tren

Claude Monet, 1875'te Kardaki Tren'i resmetti. Bu çalışma İzlenimci bir sergide gösterilmese de, Monet'in, bu akıma yakın sanatçıların ilgisini çeken modern çağın bir özelliği olan doğanın ve teknolojinin yakınlaşmasına olan ilgisini ortaya koyuyor. Monet'e giden tren - atmosfere saldığı dumanı ve hızıyla birlikte - sanatsal gözlemlere yol açan sürekli görsel değişimin niteliklerini üretti. Bu sahne, Monet'in evinin tam karşısındaki Argenteuil'deki tren istasyonunda resmedildi. Monet'in Kardaki Treni, katı bir görüntü oluşturmak amacıyla renk harmanlama unsurlarını birleştirdiği için diğer parçalarından biraz daha farklı durumdadır.

Bu çalışma karlı bir istasyona giren bir treni göstermekte. İzlenimcilikten farklı olarak, gün doğumu izlenimi ile bu çalışma bir olayı ve mekânı açıkça gösterir. Anın gerçek durgunluğu kusursuz bir şekilde ele geçirilmiş,kısa fırça darbeleri, ahşap çit direklerine ve trenden çıkan dumanlara doku verir. Bir kış günü ortamı da bu durgunluk duygusunu yakalar. Herhangi bir güneşin olmaması bu tabloya, günün herhangi bir saatindeymiş gibi zamansız bir ortam verir. Farklı gri ve açık mavi renklerin harmanlanması, gökyüzüne normalde görülenden daha fazla renk hissi katar. Ufuk noktasına doğru, trenin gelişini veya çıkışını gösteren küçük bir parlak ışık belki bir fener veya sokak lambası görülebilir. Sonunda Monet çağdaşlarının çoğunun aksine modernliği resmetti. Yani çağdaşlarının sanayileşme fikirlerini veya modern yaşamın çelişkilerini beğenmediğini söylemek gerekir. Monet'in buradaki çalışmaları bazı pastoral sahnelere bakmıyor, çünkü yaşamın en iyi zamanı, şimdiki yaşamın yeni icatlar arasında yaşanmasının en iyi ve en ilginç dönem olduğunu söylüyor.