Yaşama Sevinci

1906'da Henri Matisse, en büyük Fauve (Fovizm) tablosu olarak kabul edilen "Bonheur de vivre" veya "Yaşama Sevinci" ni bitirdi. Parlak renkli orman, çayır, deniz ve gökyüzü ile dolu ve hem hareketsiz hem de hareket halindeki çıplak figürlerle dolu Arcadian manzarasını tasvir eden büyük ölçekli bir resimdir. Daha önceki Fauve (Fovizm) tuvallerinde olduğu gibi, renk doğanın gerçeklerine değil, yalnızca duygusal ifadeye ve tuvalin biçimsel gereksinimlerine duyarlıdır. Watteau, Poussin, Japon gravürleri, İran minyatürleri ve 19. yüzyıl Oryantalist harem imgelerinden alınan fikirlerden etkilenmiştir. Sahne, eksiksiz bir kompozisyon oluşturacak şekilde düzenlenmiş bağımsız motiflerden oluşmaktadır. Devasa tablo ve şok edici renkleri Salon des Indépendants'ta karışık eleştiriler aldı. Eleştirmenler, yeni tarzına dikkat çekti - geniş renk alanları ve doğrusal figürler, Paul Signac'ın ünlü Noktacılığının (Puantilizm - Pointilism) açık bir reddi.