Sonsuz Dişilik

Nü, Paul Cézanne’ın sanat kariyeri boyunca merkezi rol oynadı; ancak bir paradoks olarak genelde hayattan çizen sanatçı, çalışma sürecinde nadiren nü modeller kullanırdı. Nü modellerin onu huzursuz ettiği söylenirdi. Bir keresinde Renoir’a “Ben natürmort çizerim, kadınlar beni korkutuyor.” demişti. Cézanne onun yerine, önceki ressamları çalışarak ve Paris’te sanat okulunda yaptığı nü modellerin çizimlerini kullanarak kendini aşmaya çalıştı. Bu birkaç adla bilinen enigmatik resmin anlamı net değil. Kadın farklı sanat ve meslek grubu mensuplarından insanlarla yüzleşiyor. Aralarında bulunan başlıklı piskoposun ilgisi sırnaşık ve bir nevi agresif gibi görünmekte. Kimi zaman Eugéne Delacroix olduğu söylenen ressam, şövalesinin ardında durmuş sahneyi resimliyor. Resmin altındaki kel figür, Cézanne’ın kendisi olabilir. Kadının hayranlıklarını cesaretlendirdiği mi, pasif olarak kabul mü ettiği, ya da topluluk tarafından mı kıstırılıdığı belli değil. Cézanne’ın birçok nü’sü gibi, kadının yüzü kırmızı göz yuvaları dışında neredeyse boş. 1877 civarında Cézanne, burda görülen paralel çapraz darbeleri resminin yüzeyindeki düzen ve birliği sağlamak için kullanmaya başlamışır.