John William Waterhouse
Sürekli gevezelik etmesinden ötürü bir tanrıça tarafından cezalandırılan Echo, başkalarının sözlerini tekrar etmeye mahkumdur. Nehir tanrısı Cephisus ve peri Liriope’un oğlu Narcissus’a (Nergis) aşık olan Echo, Narcissus’un sevgisini onun konuşmasının parçalarını kullanarak kazanmaya çalışır ama ilgisi Narcissus tarafından hiçe sayılır. Narcissus kendisinin güzelliğine tutkun diğer erkeklerin ve kadınların sevgilerine de karşılık vermez.
Bir gün intikam tanrıçası Nemesis, Narcissus’un tavırlarını fark eder ve onu kendi yansımasına aşık olacağı bir nehre doğru çeker. Burada gördüğümüz sahne bu- Echo; kendi yansımasına bakan ve kendini yüzünün geçici güzelliğinden ayıramayan Narcissus’u izler. Kısa süre içinde, sevgisinin soyut objesine dokunamamak, onunla bağ kuramamak ve onun aşkını hissedememek Narcissus’u deliliğe sürükler. Kendi sözcüklerini dillendiremeyen Echo, Narcissus’un son sözlerinin üzerinden kendi sesiyle geçer. Deliliğinde, Narcissus ölünceye kadar göğsünü döver. Cesedin yakılacağı odun yığını hazırlanırken Narcissus’un bedeni ortadan kaybolur. Onun yerine güzel bir çiçek belirir- bir nergis.
Bu meşhur hikaye Ovidius’un Dönüşümler’inde anlatılır.
Claude Monet ve Van Gogh’un çağdaşı Waterhouse, ifadenin alternatif biçimleri peşinde koşmamış ve bunun yerine katı klasik temalar ve tekniklere bağlı kalmıştır. Monet, Giverny’de mekan ve renkleri incelerken ve Nilüferler kompozisyonunu yaratırken, Waterhouse çok sevilen hikayeleri yeniden anlatmayı tercih etmiştir.
Bize bağışta bulunarak yardım edin ki, DailyArt’ın yeni versiyonunu bu sonbahar yayınlayabilelim: http://support.getdailyart.com