Işık ve Renk

J.M.W Turner (1775-1851) belki de 18. Yüzyılın en etkileyici sanatçılarından biriydi. Londra’da doğan Turner, genç yaşında sanata karşı olan yeteneğiyle tanınmıştı. Turner’ın erken dönem çalışmalarında gününün stiline bağlı kaldığı görülebilir. Manzaraya karşı ilgi duyan Turner’ın resimleri, mükemmel olmakla birlikte, o günlerde tipik olan fotoğraf benzeri renk şemalarını takip ediyordu. Onun başlardaki bu başarısı, kendisine usta bir ressam olarak ün ve itibar kazandırdı. Turner daha sonraları ileride adının birlikte anılacağı boya sıçratmaları ve gölge üzerine deneyler yapmaya başladı. Bahsedeceğimiz parça, Işık ve Renk, Turner’ın bu radikal stil deneylerinin sonucu. Goethe’nin her rengin belli miktarda ışık ve gölgenin kombinasyonu olduğunu söyleyen renk teorisi ile çizen Turner, puslu turuncu bir deliliğe doğru dönen ve bükülen büyük bir fırtına formunda, ilahi bir felaketi resmediyor. Şimdilerde bir şaheser olarak kabul edilmesine rağmen, sanatçının bu son dönem çalışmaları zamanında sert eleştirilere maruz kalmıştı. Turner’ın çalışmalarının kendi değerini bulması, ancak 20 yıl sonra, ileride Empresyonist olarak adlandırılacak ressamların gözleriyle olmuştu. Özellikle Monet, Turner’ın akışkan manzarayı yakalamak için renkleri soyut şekilde kullanmasıdan oldukça etkilenmişti.

Bu eser ve onun tamamlayıcı parçası, Gölge ve Karanlık, 1994 yılında Almanya, Frankfurt’taki Schirn Kunsthalle’dan çalınmıştı. Eserlerin, hırsızlar tarafından saklandığı yerden bulunması, 8 yıl sürdü ve şans eseri ikisi de zarar görmemişti. Günümüzde Turner, deneysel dışavurumculuğu, etkileyiciliği ve ışık ve rengi kullanmadaki yenilikçi tekniklerinin katıksız güzelliği ile biliniyor.

Sanatçı bir keresinde şöyle demiş,” Ne zaman korkmayı bırakırsak, işte o zaman yaratmaya başlarız.”

- Alexander Smith