Frederick Carl Frieseke
Yazı hatırlatan bir şey zamanı!
Sanatsal hedefleri sorulduğunda, Frederick Frieseke, “güneş ışığı, gün ışığında çiçekler; gün ışığında kızlar; güneş ışığında çıplaklık.” olarak açıklamıştı. Işığa yapılan vurgu, Frieseke'yi izlenimcilerin bir öğrencisi olarak öne çıkarır. Ancak Empresyonistlerin aksine Frieseke, dikkatini manzaraya değil, kadın figürüne ve kadınların özel hayatlarına odaklamıştı. Frieseke'nin kadınları, dünyevi bir erkeğin hayal edebileceği gibi, şehvetli ve süslü, kibar, evcil, "kadınsı" uğraşlarla uğraşan kadınlardı: giyinmek, çiçek düzenlemek, bir divanda uzanmak ya da burada olduğu gibi, bahçede çay içmek.
Bahçe Şemsiyesi, Fransız kırsalında geçen bir yazın dingin zevkini çağrıştırır. Sahne, saygıdeğer izlenimci ressam Claude Monet'nin evinin ve bahçelerinin yakınında, Friesekes'in Giverny'deki evinin bahçesidir. Oturan kadın, sanatçının eşi Sadie'dir ve bahçe onun özel eseridir. Frieseke, aslında bizim yaklaşmamız sebebiye Sadie'yi kitabından uzaklaştıran ve bize sorgulayıcı bir bakış atmak zorunda bırakan bir ziyaretçinin (ya da ziyaretçilerin) gelişiyle okuması kesintiye uğrayan kültürlü bir boş zaman kadını olarak tasvir ediyor. Bu kadar nazik bir karşılaşmadan doğacak küçük dram ne olursa olsun, bahçenin canlılığı ve özellikle de sahneyi dönen renklerle süsleyen Japon şemsiyesi tarafından tamamen arka plana atılmıştır.