Yeşil Buğday Tarlaları, Auvers

Yeşil tablolardan hoşlanmıyorsanız, bugünkü eseri pas geçmenizi öneriyoruz!

Vincent van Gogh, bir süre ruhsal bunalım yaşadıktan sonra 1889 Mayıs’ında kendi isteğiyle Saint-Rémy’deki Saint-Paul-de-Mausole akıl hastanesine yattı. Bir yıl sonra, değişiklik ve taze bir başlangıç arayarak, Paris’in hemen kuzeyindeki Auvers-sur-Oise köyüne taşındı. Burada iki ay boyunca, 1890 Temmuz’unda hayatına son verene kadar, olağanüstü bir üretkenlik sergileyerek sayısız eser yarattı.

Son aylarında yaptığı Yeşil Buğday Tarlaları, Auvers, Van Gogh'un kuzey kırsalıyla yenilenen bağlantısını yansıtıyor. Auvers'da dikkatini Romanesk kiliseye, belediye binasına ve saz çatılı evlere çevirse de, açık anlatımdan uzak birkaç manzara da yaratmıştır. Bu resim de o "saf" manzaralardan biri: figür yok, bina yok; sadece tarla, yol ve gökyüzü var. Yeşilin ve mavinin geniş fırça darbeleriyle resmedilen otlar, rüzgârda dalgalanıyor; sarı çiçeklerin noktaları ise bu harekete renk katıyor. Kompozisyonun üçte ikisinden fazlasını kaplayan canlı buğday tarlası, doğanın hareket halindeki gücünü yakalıyor.

Van Gogh için kuzeye doğru hareket etmek bir nevi eve dönüş oldu. Güneyin parlak ve doygun tonları, yerini daha soğuk ve daha sakin tonlara bıraktı. Bugünün tablosu ise özellikle tarlanın yolla ve gökyüzüyle buluştuğu noktada dikkat çekiyor. Sanatçının enerjik fırça darbeleri, yüzeyi ritmik bir hareketle canlandırıyor. Tam da bu birleşim noktasında, yoğun hareketin ortasında hafif bir durgunluk hissi beliriyor. Üst tarafta bulutlar, yumuşak bir türbülansta dönerek aşağıdaki dinamizmi yansıtıyor. Son derece sakin ve bir o kadar canlı!

Not: Van Gogh’un doğayla ilgili 5 ikonik tablosuna göz atın! Muhteşem değiller mi?