Venüs ve Adonis

Tanrıça Venüs, ava çıkan aşığı Adonis’i dizginlemeye çalışıyor. Ona yapışıyor ve gitmemesi için yalvarıyor ama Adonis ona vurdumduymazca bakıyor. Tasmalarında gergin köperkler, Ovid’in Metamorfozunda bulunan trajik aşk hikayesi gibi detaylandırılmış, Adonis’in sabırsızlığını yansıtıyor. Aşk Tanrısı, etkisiz okları ağaçta işe yaramaz bir şekilde asıldığından, Adonis’in, Venüs’ün üstelemelerine kayıtsız kalmasının sembolü olarak arkaplanda uyuyor. Hikaye trajik olarak bitiyor; avlanma sırasında ölümlü Adonis, bir yaban domuzu tarafından ölümüne kana bulanıyor.

Titian’ın gevşek, enerjik fırça darbeleri, bir hareket ve doğallık hissi veriyor. Hatta bazı alanlarda sanatçı, Adonis’in kolunda görüldüğü gibi parmağıyla bile boyuyor. Kompozisyonun dinamizmi, antik bir heykel kabartmasından esinlenilmiş Venüs’ün pozundaki burulmadan sıçrıyor. Titian, tablonun çağrışım yapan, keskin ruh halini yaratmak için zengin renkler, parıltılı aydınlatmalar ve bereketli peyzaj kullandı. Bugünün resmi, J. Paul Getty Müze koleksiyonuna ait. Ağustos, DailyArt’ta J. Paul Getty Müzesi ayı. Umarız, hoşunuza gider.