Άγριες ιστορίες (εξωτικό ρητό)

Ο Γκωγκέν σταμάτησε να είναι χρηματιστής και οικογενειάρχης για να ξεχωρίσει ως καλλιτέχνης, χωρίς μεγάλα οικονομικά οφέλη όσο ζούσε. Ταξίδεψε στη Μαρτινίκα και δύο φορές στην Ταϊτή για να ζήσει μια πιο μποέμικη, «άγρια» ζωή με τους ιθαγενείς εκεί, βρίσκοντας την ιδέα της «πρωτόγονης» ζωής τους πιο ευνοϊκή για τη ζωγραφική — αν και σε αυτό το σημείο της ιστορίας, τα νησιά αυτά, προς μεγάλη απογοήτευση του Γκωγκέν, είχαν αποικιστεί και οικειοποιηθεί (συμπεριλαμβανομένων και των γυναικείων ολόσωμων φορεμάτων) από τους Γάλλους. Παρόλα αυτά, θα μυθοποιούσε τους ανθρώπους εκεί (μαζί και τον εαυτό του, όπως απεικονίζεται εδώ), δημιουργώντας τα πλούσια, πρωτοποριακά έργα που είναι γνωστά σήμερα.