Η Σεμίραμις Χτίζει τη Βαβυλώνα

Η Σεμίραμις Χτίζει τη Βαβυλώνα ξεκίνησε περίπου το 1860 και παρέμεινε στο στούντιο του Ντεγκά μέχρι τον θάνατό του. Ο πίνακας απεικονίζει μια μυθολογική σκηνή: Η Σεμίραμις, η βασίλισσα της Ασσυρίας και ιδρύτρια της Βαβυλώνας, στέκεται σε μια από τις όχθες του Ευφράτη ποταμού αναλογιζόμενη την κατασκευή της πόλης που έγινε ένα από τα Επτά Θαύματα του Κόσμου. Κάποιες λεπτομέρειες στη σύνθεση υποδηλώνουν ότι ο ιμπρεσιονιστής, Εντγκάρ Ντεγκά πραγματοποίησε ιστορική έρευνα γι' αυτήν. Το άρμα στο άκρο δεξιά και το χτένισμα της βασίλισσας μοιάζουν να είναι εικονογραφικά στοιχεία που προέρχονται από μια μελέτη ασσυριακών ανάγλυφων που είχαν φθάσει πρόσφατα στο Λούβρο. Διάφορα σχέδια που βρίσκονται τώρα στο Τμήμα Γραφικών Τεχνών στο Μουσείο Ορσέ, υποδεικνύουν την προπαρασκευαστική εργασία του Ντεγκά γι' αυτόν τον ιστορικά πίνακα. Σύμφωνα με την νεοκλασική ακαδημαϊκή παράδοση, οι φιγούρες σχεδιάστηκαν ξεχωριστά, στην αρχή γυμνές, και στη συνέχεια ντύθηκαν με μια φροντίδα που θυμίζει τους δασκάλους την ιταλικής Αναγέννησης. Κάποτε θεωρήθηκε ότι ο Ντεγκά είχε εμπνευστεί από την όπερα του Ροσσίνι με αυτό το θέμα, που έκανε πρεμιέρα στο Παρίσι τον Ιούλιο του 1860. Οι πίνακες του Πιέρο ντέλλα Φραντσέσκα που είχε δει ο Ντεγκά στο Αρέτσο στα τέλη της δεκαετίας του 1850 είναι μια πιο πιθανή έμπνευση, σαν να κρατούσαν οι δάσκαλοι του παρελθόντος το κλειδί της σωτηρίας της ιστορικής ζωγραφικής. Πραγματικά, ο Ντεγκά εκτέλεσε αρκετούς ιστορικούς πίνακες, συμπεριλαμβανομένου και αυτού εδώ, μεταξύ 1860 και 1865, πιθανώς με την προτροπή του Γκυστάβ Μορώ που ήταν κοντινός φίλος εκείνη την εποχή. Διερωτώμενος για τη συνάφεια αυτού του είδους με τη σύγχρονη ζωγραφική, προσπάθησε εδώ να συνδυάσει την ιστορική ανασύνθεση βασισμένη σε αντίγραφα θραυσμάτων με μια πλαστική προσέγγιση που αφομοιώνει τους εικαστικούς κώδικες που έμαθε κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής του υπό τον Ζαν Ωγκύστ Ντομινίκ Ενγκρ, έναν Γάλλο νεοκλασικό ζωγράφο.