Ρόζα Μπονέ
Αυτή η σκηνή, που χρονολογείται το 1849, δείχνει το πρώτο όργωμα ή το νιάσιμο, κάτι το οποίο γινόταν στις αρχές του φθινοπώρου για να σπάσει την επιφάνεια του εδάφους και να του επιτρέψει να αερίζεται κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Η όμορφη κυματιστή εξοχή με τους δασωμένους λόφους σε απόσταση παρέχει το φόντο για δύο ομάδες βοδιών που τραβούν βαριά άροτρα. Το φρεσκοανακατεμένο χώμα χαράζει το προσκήνιο.
Η προσοχή εστιάζεται στην πρώτη ομάδα βοοειδών ράτσας Σαρολέ-Νιβερνέ, της οποίας το ελαφρύ κοκκινωπό και λευκό δέρμα λάμπει στο κρύο, χλωμό φως. Πρόκειται κυρίως για ζωγραφική ζώων και οι ήρωες είναι τα ίδια τα βόδια, αφήνοντας ελάχιστο χώρο για τους άντρες: ο βοσκός είναι μια μικροσκοπική φιγούρα. Είναι ένας ύμνος στη γεωργική εργασία, της οποίας το μεγαλείο μεγεθύνθηκε επειδή, σε αυτές τις μετα-επαναστατικές μέρες, ήταν εύκολο να έρθει σε αντίθεση με τη διαφθορά της πόλης. Είναι επίσης φόρος τιμής στις επαρχιακές περιοχές - εδώ της Νιβερνέ, με τις γεωργικές παραδόσεις και τα αγροτικά τοπία.
Για όλους αυτούς τους λόγους, το ρεαλιστικό αυτό έργο απέσπασε σχεδόν ομόφωνη θετική κριτική. Το γαλλικό κράτος, το οποίο το είχε αναθέσει στη Ρόζα Μπονέρ το 1848 για το Μουσείο της Λυών, αποφάσισε να το κρατήσει στο Παρίσι, στο Μουσείο του Λουξεμβούργου. Όταν η καλλιτέχνις πέθανε, πλούσια και διάσημη στη Γαλλία, την Αγγλία, αλλά ιδιαίτερα στις Ηνωμένες Πολιτείες, το έργο τοποθετήθηκε στο Λούβρο και αργότερα μεταφέρθηκε στο Μουσείο Ορσέ.
Υ.Γ. Οι αγελάδες είναι εκπληκτικά μοντέλα και αυτό το άρθρο το αποδεικνύει.
Ψάχνεις ημερολόγια για το 2022; Μόλις αρχίσαμε την προπώληση των καλλιτεχνικών μας Ημερολογίων DailyArt, τσέκαρέ τα εδώ για -25% έκπτωση στην αρχική τιμή!