Την επόμενη μέρα

Ο Έντβαρτ Μουνκ ήταν γιός του Κρίστιαν Μουνκ, ενός στρατιωτικού γιατρού. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής του ηλικίας στην Κριστιάνια, τη νορβηγική πρωτεύουσα, τώρα περισσότερο γνωστή ως Όσλο. Η μητέρα του Έντβαρντ Μουνκ, ο αδερφός του και μια από τις αδερφές του πέθαναν από φυματίωση όταν ήταν μικρός, και ο Έντβαρντ ήταν και ο ίδιος φιλάσθενο παιδί. Όταν ήταν 17 ετών, ο Κρίστιαν Κρογκ ένας νατουραλιστής ζωγράφος αρκετά διάσημος στη Νορβηγία τον δίδαξε καλές τέχνες. Το ταλέντο του Έντβαρτ ήταν εμφανές στους πρώιμους ρεαλιστικούς πίνακές του, αλλά τα τραυματικά γεγονότα που βασάνισαν τη νεότητά του είχαν ακόμη βαθύτερη επίδραση στο καλλιτεχνικό του όραμα, από ό,τι θα μπορούσε να έχει οποιοσδήποτε άλλος καλλιτέχνης ή καλλιτεχνικό κίνημα. Το 1885, ο Μουνκ έλαβε υποτροφία για να σπουδάσει για τρεις εβδομάδες στο Παρίσι. Απέφυγε τη νατουραλιστική προσέγγιση του Kρογκ και τότε άρχισε να ενσωματώνει εξπρεσιονιστικές τάσεις στο έργο του. Ο θάνατος, η αρρώστια και η ψυχική αγωνία ήταν θέματα που από τότε θα συνέχιζαν να εμφανίζονται κατ’ εξοχήν στους πίνακές του. Ο Μουνκ είχε περάσει πολύ χρόνο συζητώντας φιλοσοφικά θέματα με τον ηγέτη της νορβιγικής ομάδας Kristiania Bohemians, Χανς Γιάγκερ, και τότε αποφάσισε ότι οι εντυπώσεις της ψυχής του –και όχι των ματιών του– ήταν αυτό που ήθελε να αποτυπώσει στον καμβά.