"Les raboteurs de parquet"

Ζωγραφισμένος το 1875, αυτός ο πίνακας φωτίζει το διαρκές ενδιαφέρον που είχε ο Caillebotte για απεικονίσεις με προοπτική και θέμα σκηνές της καθημερινής ζωής. Στην σκηνή που εδώ απεικονίζεται, ο παρατηρητής στέκεται πάνω από τρεις εργάτες που στηριζόμενοι στα γόνατά τους τρίβουν το ξύλινο πάτωμα ενός διαμερίσματος της μπουρζουαζίας- σήμερα πιστεύεται ότι είναι το ίδιο το ατελιέ του Caillebotte στην rue de Miromesnil αρ. 77, στο 8ο διαμέρισμα του Παρισιού. Το παράθυρο στον τοίχο, που βρίσκεται πίσω τους, αφήνει το φυσικό φως να μπει στον χώρο. Οι εργάτες απεικονίζονται με τα στέρνα τους γυμνά, ενώ o τρόπος που είναι γερμένα τα κεφάλια τους αφήνει να εννοηθεί ότι κάτι συζητούν μεταξύ τους. Αυτός είναι ένας από τους πρώτους πίνακες που απεικόνισαν την εργατική τάξη των πόλεων. Στον πίνακα βλέπει κανείς το μοτίβο της μορφής της καμπύλης, στις ροκανισμένες φλοίδες ξύλου στο πάτωμα, στο σχέδιο της προστατευτικής σιδηροκατασκευής που είναι τοποθετημένη έξω από το παράθυρο, αλλά και στις καμπυλωτές γραμμές στις πλάτες και τα χέρια των εργατών. Η επανάληψη που αποτυπώνεται στον πίνακα, με τους τρεις εργάτες να ασχολούνται με διαφορετικές πτυχές της ίδιας δραστηριότητας, διατηρώντας όμως παρόμοιες πόζες, έχει ομοιότητες με έργα του σύγχρονου του Caillebotte, Edgar Degas. Παρά την προσπάθεια που κατέβαλε ο Caillebotte για τον πίνακα αυτό, ο πίνακας δεν έγινε δεκτός στην έκθεση τέχνης της Γαλλίας με το μεγαλύτερο κύρος, το Salon, το 1875. Η απεικόνιση προσώπων της εργατικής τάξης κατά την διάρκεια της εργασίας τους, χωρίς να είναι πλήρως ντυμένοι, σόκαρε τους κριτές και θεωρήθηκε «προσβλητικό θέμα».