Γυναίκα που κλαίει

Η σειρά με τίτλο Γυναίκα που κλαίει θεωρείται ως μια θεματική συνέχεια της τραγωδίας που απεικονίζεται στον επικό πίνακα Γκουέρνικα του Πικάσο. Εστιάζοντας στην εικόνα μιας γυναίκας που κλαίει, ο καλλιτέχνης δεν ζωγράφιζε πλέον τα αποτελέσματα του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου άμεσα, αλλά αναφερόταν μάλλον σε μια μοναδική παγκόσμια εικόνα του πόνου. Η επιμονή του Πικάσο να φανταζόμαστε τους εαυτούς μας στο εκνευρισμένο πρόσωπο αυτής της γυναίκας, στα σκοτεινά μάτια της, ήταν μέρος της απάντησής του όταν είδε φωτογραφίες από τις εφημερίδες του βομβαρδισμού της Γκουέρνικα από τη Λούφτβαφε για λογαριασμό του Φράνκο στον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο στις 26 Απριλίου 1937. Η Γυναίκα που κλαίει, 1937 ήρθε στο τέλος της σειράς έργων ζωγραφικής, εκτυπώσεων και σχεδίων που έκανε ο Πικάσο σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Το μοντέλο για τον πίνακα, μάλιστα για ολόκληρη τη σειρά, ήταν η Ντόρα Μάαρ, η οποία εργαζόταν ως επαγγελματίας φωτογράφος όταν ο Πικάσο τη γνώρισε το 1936. Ήταν η μόνη φωτογράφος που επιτράπηκε να καταγράψει τα διαδοχικά στάδια της Γκουέρνικα, ενώ ο Πικάσο τη ζωγράφισε το 1937.