Δαβίδ

Από την ανατροφοδότηση που λάβαμε από εσάς στην προηγούμενη έρευνα, ξέρουμε πώς αυτό που σας λείπει από το DailyArt είναι τα γλυπτά. Ορίστε λοιπόν, ας ξεκινήσουμε με τον κλασσικό Δαβίδ του Μιχαήλ Άγγελου. Για τον Μιχαήλ Άγγελο ο Δαβίδ αποδείχθηκε καθοριστικό σημείο στην καλιτεχνική του πορεία· ήταν μόλις είκοσι έξι ετών όταν ανέλαβε την ανάθεση για το άγαλμα του Δαβίδ. Ξεκίνησε να εργάζεται την Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 1502, και θα του έπαιρνε δύο χρόνια για να μετατρέψει ένα κομμάτι μάρμαρο στην εμβληματική εικόνα που ξέρουμε και θαυμάζουμε σήμερα. Επειδή το άγαλμα επρόκειτο να τοποθετηθεί σε ένα υπερυψωμένο σημείο στην εκκλησία, έπρεπε να είναι αρκετά μεγάλο για να φαίνεται από χαμηλά. Ο Δαβίδ που μας παρουσιάζεται εδώ είναι ένας γυμνός άντρας, εμφανώς μυώδης. Οι φλέβες είναι ορατές στους πήχεις και τις παλάμες του καθώς με το ένα χέρι σφίγγει τις πέτρες και με το άλλο τη σφεντόνα. Τα χέρια και το κεφάλι του φαίνονται δυσανάλογα μεγάλα για το σώμα του, πιθανότατα επειδή θεωρήθηκαν, οπτικά, πιο σημαντικά για τους θεατές που θα έβλεπαν το άγαλμα ψηλά στο εξωτερικό μέρος του καθεδρικού ναού. Επίσης, το αριστερό του πόδι, που δρασκελίζει την βραχώδη βάση πάνω στην οποία στέκεται, δείχνει λίγο μακρύτερο απ όσο θα 'πρεπε για το σώμα του. Τονίζει την γραμμή του ποδιού του, καθώς σχηματίζει έναν σημαντικό παράγοντα στην κοντραπόστο* στάση του Δαβίδ. Το βάρος του έχει τοποθετηθεί στο δεξί του πόδι ενώ το αριστερό βρίσκεται σε ανάπαυση. Εξαιτίας αυτού, οι γοφοί του έχουν στραφεί με την μία πλευρά ψηλότερα από την άλλη. Αυτό με τη σειρά του έχει προκαλέσει τη σπονδυλική στήλη και τον κορμό του να δημιουργήσουν μία ανεπαίσθητη καμπύλη, και ο δεξιός του ώμος πέφτει ελαφρώς χαμηλότερα από τον αριστερό. 

*(στις εικαστικές τέχνες) στάση του σώματος της εικονιζόμενης φιγούρας με το μεγαλύτερο βάρος στο ένα πόδι