Η Κλεοπάτρα και ο χωρικός

Ο Ντελακρουά ήταν μελετητής της αγγλικής λογοτεχνίας και το πιο διάσημο πρόσωπο της αγγλικής λογοτεχνίας είναι ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Στο έργο του Αντώνιος και Κλεοπάτρα, μετά τον θάνατο του Μάρκου Αντώνιου, η Κλεοπάτρα ήθελε να αυτοκτονήσει παρά να την πάρει ο Αύγουστος Καίσαρας. Αυτή είναι η σκηνή στην οποία ο Ντελακρουά βασίστηκε για αυτόν τον πίνακα. Είναι προφανές ότι η Κλεοπάτρα βρίσκεται σε παθολογική κατάσταση. Ωστόσο, γιατί το φίδι προκαλεί αυτή την αίσθηση της επικείμενης καταστροφής και του θανάτου; Τα φίδια χρησιμοποιούνται ως σύμβολο θανάτου για χιλιάδες χρόνια, ακόμη και από τους αρχαίους Έλληνες. Στο πλαίσιο αυτής της σκηνής στο έργο του Σαίξπηρ, η Κλεοπάτρα διακηρύσσει ότι προτιμά να πεθάνει παρά να αιχμαλωτιστεί. Αυτό αποδεικνύει ότι δε φοβόταν το θάνατο και τον αποδέχτηκε όταν είδε το φίδι. Μάλιστα, στο έργο και στην ιστορική αφήγηση του θανάτου της Κλεοπάτρας, αυτοκτονεί από δάγκωμα φιδιού. Επιπλέον, τα φίδια ήταν πάντα ένα ιστορικό σύμβολο του κακού, με κύριο παράδειγμα αυτό που έπεισε την Εύα να φάει το μήλο στον Κήπο της Εδέμ. Αυτή η σκηνή μοιάζει κάπως με τη σκηνή στον πίνακα του Ντελακρουά. Επίσης, στη χριστιανική θεολογία, οι συκιές συμβολίζουν τη θεική αγάπη, την ευλογία του και την ιδιαίτερη αγάπη του για τους ανθρώπους ("Η παραβολή της άκαρπης συκιάς.") Παρόλο που η Κλεοπάτρα δεν είναι χριστιανή, αυτή η σκηνή ζωγραφίστηκε στη Γαλλία, ιστορικά μια πολύ χριστιανική χώρα στα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα. Η Κλεοπάτρα θέλει να αυτοκτονήσει, αλλά είναι αμαρτία να αυτοκτονεί κανείς, σύμφωνα με τη χριστιανική θεολογία. Η παρουσία του φιδιού συμβολίζει το κακό ή τον θάνατο στους ανθρώπους όταν πρόκειται για την ευλογία του Θεού. Ο Ντελακρουά γνώριζε το κοινό για το οποίο ζωγράφιζε, οπότε ίσως ήθελε να συμπεριλάβει χριστιανικό συμβολισμό.