Νύχτα

Για πολύ καιρό, η μουσική του Βάγκνερ πιστευόταν ότι επηρέασε αυτόν τον πίνακα, πράγμα ασυνήθιστο στη δουλειά του Φαντέν-Λατούρ. Αλλά φαίνεται ότι εδώ ο καλλιτέχνης ζωγράφισε μια φιγούρα καθαρά από τη φαντασία του, στεφανωμένη με μπλε νεφελώματα και αστραφτερές ανταύγειες και ζωγραφισμένη πολύ ελεύθερα με ανοιχτά χρώματα. Στον εκθεσιακό κατάλογο του Φαντέν-Λατούρ, που οργανώθηκε από τις Εθνικές Πινακοθήκες στο Γκραν Παλαί στο Παρίσι το 1982-83, διαβάζουμε: "Στην αριστερή πλευρά του πίνακα, χρησιμοποιεί φωτεινά εφέ για να δημιουργήσει μια αφηρημένη περιοχή, χωρίς συγκεκριμένη δομή ή ευκρίνεια, παρόμοια με έναν πίνακα του Τέρνερ ή το Λιώσιμο των Πάγων του Μονέ, ενώ ζωγραφίζει την ομίχλη με γραμμές από μπλε, καρμίνιο και κίτρινο ανακατεμένα απευθείας στον καμβά, όπως ακριβώς ο Ρενουάρ".

Η λεπτές πινελιές, η ρευστότητα, η ελαφρότητα της αίσθησης και η ποίηση αυτού του πίνακα εξασφάλισαν την επιτυχία από τους κριτικούς και την αναγνώριση του Φαντέν στους επίσημους κύκλους. Ο πίνακας αγοράστηκε από το Κράτος κατά την παρουσίασή του στο Σαλόνι του 1897, ενώ στην Εφημερίδα της 9ης Απριλίου, ο κριτικός Gustave Geffroy (Γκυστάβ Ζεφρουά) έγραψε: "Νύχτα: καμία γυναίκα δεν πλάγιασε ποτέ πιο απαλά, σε έναν ζωγραφισμένο παράδεισο, τυλιγμένη με κύματα απαλών νεφών."