Κεντρικό Πάρκο Πολιτισμού Γκόργκι

Στα πρώτα του χρόνια, ο Ελ Λισίτσκι ανέπτυξε ένα στυλ ζωγραφικής όπου χρησιμοποίησε αφηρημένα γεωμετρικά σχήματα, τα οποία αποκαλούσε ως "πρόουνις" για να καθορίσει τις χωρικές σχέσεις των συνθέσεών του. Τα σχήματα αναπτύχθηκαν σε έναν τρισδιάστατο χώρο με συχνά διαφορετικές προοπτικές. Αυτή η τεχνική ερχόταν σε άμεση αντίθεση με τις ιδέες των θεωριών του Σουπρεματισμού που έδιναν έμφαση στην απλοποίηση των σχημάτων και στη χρήση του δισδιάστατου χώρου μόνο. Ο Λισίτσκι μετακινήθηκε κατά τη δεκαετία του 1920, περνώντας χρόνο στη Γερμανία ως πολιτιστικός εκπρόσωπος της Ρωσίας, στη συνέχεια στην Ελβετία σε ένα ελβετικό σανατόριο αφού διαγνώστηκε με πνευμονική φυματίωση. Παρόλα αυτά, αυτό δεν τον σταμάτησε ποτέ να εργάζεται καθώς συνέχισε να παράγει προπαγανδιστικές αφίσες, βιβλία, κτήρια και εκθέσεις για τη Σοβιετική Ένωση. Το 1932, ο Στάλιν απαίτησε από τους καλλιτέχνες να συμμορφωθούν με πολύ αυστηρότερες οδηγίες ή θα έμπαιναν σε μαύρη λίστα. Ο Λισίτσκι κατάφερε να διατηρήσει τη θέση του ως επικεφαλής εκθέσεων. Το 1941, η φυματίωση του προχώρησε και προκάλεσε τον θάνατό του.