Edvard Munch
Υπάρχουν δύο ζωγραφισμένες εκδόσεις της Φωνής. Αυτή που θεωρείται ως η πρώτη ανήκει στο Μουσείο Καλών Τεχνών στη Βοστώνη. Η άλλη, που χρονολογείται από το 1894, ανήκει στον Μουσείο Μουνκ. Όταν η έκδοση της Βοστώνης εκτέθηκε στο Βερολίνο το 1893, Η Φωνή παρουσιάστηκε ως η πρώτη μιας σειράς που ο Μουνκ ονόμασε Σπουδή σε μια Σειρά: Αγάπη. Η σειρά ήταν η αρχή αυτού που αργότερα θα ονομαζόταν η Ζωοφόρος της Ζωής.
Από την αρχή της δεκαετίας του 1890 υπάρχει μια ισχυρότερη αίσθηση ατμόσφαιρας στους πίνακες του Μουνκ. Μπορούμε να το δούμε αυτό στην Φωνή, όπου οι βαθιές μπλε αποχρώσεις και οι μακριές ρυθμικές γραμμές αντανακλούν τις καμπύλες της ακτογραμμής δίνουν στον πίνακα μια αίσθηση μυστικισμού της φύσης. Στην δουλειά του Μουνκ από αυτήν την περίοδο μπορούμε να αισθανθούμε την επιρροή του Γουίσλερ, του Μπέκλιν, του βαν Γκογκ, και του Γκωγκέν.
Η Φωνή είναι εμπνευσμένη από τη φύση γύρω από το Όσγκορστραντ, όπου ο Μουνκ περνούσε συνήθως τα καλοκαίρια του. Σύμφωνα με τον ίδιο τον Μουνκ, η γυναίκα στο πρώτο πλάνο αναφέρεται στην ανάμνηση της πρώτης του αγάπης, της Μίλι Θάουλο, μια παντρεμένη γυναίκα που γνώρισε το 1885, και την οποία ανέφερε μετέπειτα στις σημειώσεις του ως Φρου Χάιμπεργκ.