Σαλώμη

Τα Ευαγγέλια είναι η πρωταρχική πηγή για τον θρύλο της Σαλώμης. Το επίμαχο εδάφιο βρίσκεται στο κατά Μάρκον Ευαγγέλιο (6:23): Η Ηρωδιάδα, που ήταν αρχικά παντρεμένη με τον Ηρώδη τον ΙΙ και στη συνέχεια έγινε γυναίκα του αδελφού του, Ηρώδη Αντύπα, θέλει να εκδικηθεί τον Ιωάννη τον Βαπτιστή, που της άσκησε κριτική για τον δεύτερο γάμο της. Η κόρη της, η Σαλώμη, χορεύει γι' αυτούς σε μια γιορτή γενεθλίων. Ο Ηρώδης ο ΙΙ, που ποθεί την προγονή του, της προσφέρει μια ανταμοιβή: "Ό,τι και να μού ζητήσεις, θα σου το δώσω, ακόμα και το μισό μου βασίλειο". Η Ηρωδιάδα ψιθυρίζει στην κόρη της να απαιτήσει το κεφάλι του Ιωάννη και η Σαλώμη κάνει αυτό που της λέει. Ο Στακ επιλέγει τη στιγμή του χορού των πέπλων, η οποία είναι επίσης η κορυφαία σκηνή στην όπερα του Ρίχαρντ Στράους, Σαλώμη (1905). Ένας σκουρόχρωμος υπηρέτης προσφέρει το κεφάλι του Ιωάννη σε έναν δίσκο. Η Σαλώμη, λουσμένη σε ένα ψυχρό φως καθώς παρουσιάζει το κορμί της, χαμογελά θριαμβευτικά. Θεωρώ πως ο πίνακας του Στακ αποτυπώνει καλύτερα απ' όποιονδήποτε άλλο την αυθεντική εικόνα της φαμ φατάλ - ο τρόπος που τινάζει το κεφάλι της προς τη μια πλευρά, ο τρόπος που λυγίζει πίσω, ο τρόπος προβάλλει τους γοφούς και τα στήθη της, ο τρόπος που σπάει τα δάχτυλά της. Χορεύει σε απόλυτη έκσταση ξεχνώντας τα πάντα γύρω της. Είναι ερωτευμένη με το ίδιο της το κορμί. Είναι μαγεμένη από την ομορφιά της και την εξιτάρει η δύναμη που της δίνει αυτό απέναντι στους άντρες.