Αυτός ο τεράστιος πίνακας (212 εκ. επί 276 εκ.) ήταν το κύριο αξιοθέατο της Τρίτης Έκθεσης Ιμπρεσιονιστών του 1877 και έτυχε πολύ καλής υποδοχής από τους κριτικούς. Σε πρώτο πλάνο βλέπουμε ένα μοντέρνα ντυμένο νεαρό ζευγάρι να κάνει βόλτα στις νέες λεωφόρους της πρωτεύουσας της Γαλλίας. Το Παρίσι άλλαζε εκείνη την εποχή, καθώς ο βαρόνος Ζωρζ-Εζέν Χάουςμαν ανακαίνισε, ανακατασκεύασε και κυρίως διεύρυνε τους αρτηριακούς δρόμους της πόλης. Όπως έκανε και ο Χάουςμαν, ο Καγιεμπότ δημιούργησε μια λογική κατασκευή στο έργο του. Το φανάρι διαιρεί το χώρο μεταξύ δύο τόπων. Το ένα τμήμα μας δείχνει τη λεωφόρο, όπου η όρασή μας χάνεται σε ένα βάθος χώρου - το άλλο μας δείχνει αυτό το ζευγάρι, και η ευκρινής εστίαση με την οποία είναι ζωγραφισμένο (ο Καγιεμπότ γοητευόταν από τα φωτογραφικά εφέ) μας δίνει την περίεργη αίσθηση ότι μπορεί να φύγουν από την εικόνα σε μια στιγμή. Βλέπουμε ότι ο Καγιεμπότ συνδύασε την "σύλληψη της στιγμής" των ιμπρεσιονιστών με τη λογική κατασκευή.
Οδός του Παρισιού σε βροχερό καιρό
Ελαιογραφία • 212,2 x 276,2 εκ.
-
Γκουστάβ Καγιεμπότ