Στο Μουλέν Ρουζ, ο χορός

Μια πρόσφατα ανακαλυφθείσα επιγραφή με μολύβι, από το χέρι του καλλιτέχνη, στο πίσω μέρος αυτού του διάσημου πίνακα αναφέρει: "Η διδασκαλία των καινούριων από τον Βαλεντίνο Χωρίς Κόκαλα". Ο Ανρί ντε Τουλούζ-Λωτρέκ (Henri de Toulouse-Lautrec) δεν απεικόνιζε, λοιπόν, μια συνηθισμένη βραδιά στο Μουλέν Ρουζ, το μοντέρνο παρισινό νυχτερινό κέντρο, αλλά μια συγκεκριμένη στιγμή, όταν ένας άνδρας γνωστός πλέον μόνο με το ψευδώνυμό του (που σίγουρα περιγράφει την ευκινησία του ως χορευτή) εμφανίζεται να διδάσκει το "can-can". Πολλοί από τους θαμώνες της σκηνής είναι γνωστά μέλη της "ελαφράς" παρέας του Λωτρέκ, που αποτελείται από πόρνες, καλλιτέχνες και ανθρώπους που τους βλέπει κανείς μόνο τη νύχτα, συμπεριλαμβανομένου του Ιρλανδού ποιητή με τα άσπρα γένια Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς (William Butler Yeats), ο οποίος ακουμπάει στο μπαρ. Ένα από τα μυστήρια, ωστόσο, είναι η κυρίαρχη γυναίκα στο προσκήνιο, η ομορφιά του προφίλ της οποίας γίνεται ακόμη μεγαλύτερη σε σύγκριση με εκείνη της άχαρης συντρόφου της.