Η κωμική joie de vivre (χαρά της ζωής) της Κίτρινης Αγελάδας είναι η πρώτη και ίσως η μοναδική περίπτωση ενός χαρούμενου ζώου στη καριέρα του Μαρκ. Είναι απολύρως παραδομένη στο παιχνίδι. Ο Μαρκ αποφεύγει την τυπικά ανθρώπινη, συναισθηματική οπτική για τα ζώα. Αντίθετα, η αγελάδα έχει παραδοθεί στη φύση της, όπως είναι. Χειρονομεί σε γλώσσα μίμησης, όπως αυτές οι πόζες στον Χόντλερ, οι οποίες επίσης μιλάνε για μεταφυσικές καταστάσεις. Αυτό το ζωικό συναίσθημα τέλεια φέρνει στο νου τη θεωρία που προτάθηκε από τον Καντίσνκι που αποκαλείται "εσωτερική αναγκαιότητα," με την οποία εννοούμε την ουσία του να νοιώθεις καθορισμένος από οποιεσδήποτε φυσικές και πολιτισμικές περιστάσεις σχετίζονται. Μια ενότητα μεταξύ της αγελάδας και της φύσης υπονοείται χρωματικά από την επανάληψη της κίτρινης απόχρωσης του ζώου ακριβώς δεξιά από το κεφάλι, του άσπρου του μαστού στη περιοχή από κάτω, και των μπλε σημείων στα βουνά πίσω. Ο Φρανς Μαρκ πίστευε πως τα ζώα κατέχουν μια κάποια θεϊκότητα που οι άνθρωποι είχαν από καιρό καιρό χάσει. "Οι άνθρωποι με την έλλειψη ευσέβειας, ειδικά οι άντρες, ποτέ δεν άγγιξαν τα αληθινά μου αιθήματα," έγραψε το 1915. "Αλλά τα ζώα με την παρθενική αίσθηση της ζωής ζωντανεύουν ότι είναι καλό μέσα μου."
Κίτρινη αγελάδα
λάδι σε καμβά • 140,5 x 189,2 εκ.
-
Φραντς Μαρκ