Αντρέα Μαντένια
Συμβαίνουν τόσα πολλά σε αυτόν τον πίνακα!
Σε αυτόν τον αναγεννησιακό πίνακα, βλέπουμε τους Ρωμαίους θεούς συγκεντρωμένους μαζί. Μπορούμε να εντοπίσουμε γρήγορα τους πιο σημαντικούς θεούς - την Αφροδίτη και τον Άρη. Παρουσιάζονται σε μια φυσική πέτρινη αψίδα μπροστά από ένα συμβολικό κρεβάτι· η βλάστηση από πίσω τους έχει πολλά φρούτα από τη δεξιά πλευρά (την αντρική) και μόνο ένα από την αριστερή (γυναικεία), συμβολίζοντας τη γονιμοποίηση. Η στάση της Αφροδίτης προκύπτει από το αρχαίο άγαλμα. Συνοδεύονται από τον Αντέρω (την παραδεισένια αγάπη), σε αντίθεση με την σαρκική. Η τελευταία βρίσκεται ακόμη στην αψίδα και έχει ένα φυσοκάλαμο που στοχεύει τα γεννητικά όργανα του Ήφαιστου, συζύγου της Αφροδίτης, ο οποίος απεικονίζεται στο εργαστήριό του μέσα σε μια σπηλιά. Πίσω του βρίσκεται το σταφύλι, ίσως σύμβολο της έλλειψης μέτρου του μεθυσμένου.
Η παραδοσιακή ερμηνεία του έργου βασίζεται σε ένα ποίημα του ύστερου 15ου αιώνα από τον Μπατίστα Φιέρα (Battista Fiera). Είναι μια αλληγορία - η Ιζαμπέλα ντ'Έστε (Isabella d'Este), που παρήγγειλε αυτόν τον πίνακα για το διάσημο δωμάτιο μελέτης στο Δουκικό Ανάκτορο της Μάντοβα, απεικονίστηκε ως Αφροδίτη και ο Φραντσέσκο ο Β' Γκονζάγκα (Francesco II Gonzaga), ο σύζυγός της, ως Άρης.
Σε ένα ξέφωτο κάτω από την αψίδα, ο Απόλλωνας παίζει μια λύρα. Εννέα Μούσες χορεύουν, σε μια αλληγορία οικουμενικής αρμονίας. Το άγγιγμα της οπλής του Πήγασου (στα δεξιά) μπορεί να δημιουργήσει την άνοιξη η οποία θρέφει τους καταρράκτες του Όρους Ελικώνα, οι οποίοι φαίνονται στο βάθος. Οι Μούσες χόρεψαν σε ξύλο από αυτό το όρος σύμφωνα με την παράδοση, επομένως η παραδοσιακή ονομασία του βουνού του Παρνασσού είναι λάθος.
Κοντά στον Πήγασο βρίσκεται ο Ερμής, με το κλασικό φτερωτό καπέλο του, το κηρύκειο (αυτήν τη φτερωτή ράβδο με τα μπλεγμένα φίδια), και τα παπούτσια αγγελιαφόρου. Είναι παρών ώστε να προστατέψει τους δύο μοιχούς.
Μπορεί να αναρωτηθείς, πώς και βρίσκεται στη συλλογή του Λούβρου τώρα; Λοιπόν, μαζί με τους υπόλοιπους πίνακες του δωματίου μελέτης, δόθηκε στον καρδινάλιο Ρισελιέ (Richelieu) από τον Δούκα Κάρολο τον Α' της Μάντοβας το 1627, κι έτσι μπήκε στις βασιλικές συλλογές του Λουδοβίκου του ΙΔ' της Γαλλίας. Αργότερα, μπήκε στις συλλογές του Μουσείου του Λούβρου.
ΥΓ. Οι σχέσεις των αρχαίων θεών ήταν πάντοτε μπερδεμένες... Διάβασε εδώ για τις 5 πιο άπαιχτες γυναίκες της Ελληνικής μυθολογίας και τις αναπαραστάσεις τους στην τέχνη!