Δέντρα κατά μήκος ενός ποταμού

Το έργο Δέντρα κατά μήκος ενός ποταμού του Πιτ Μοντριάν, ζωγραφισμένο το 1907-8, αποτελεί παράδειγμα της πρώιμης, παραστατικής περιόδου του Μοντριάν. Με μια πρώτη ματιά, απέχει πολύ από τους λατρεμένους πίνακες ζωγραφικής με πλέγματα του καλλιτέχνη. Όμως στην πραγματικότητα, ο Μοντριάν ενδιαφερόταν για πολλά από τα θέματα και τις φιλοσοφίες που αντικατοπτρίζονται στα μεταγενέστερα έργα του όταν ζωγράφιζε τα Δέντρα κατά μήκος ενός ποταμού. Τις περισσότερες φορές, είναι οι βασικές καινοτομίες του Μοντριάν στις οποίες δίνονται έμφαση - όπως η αποδοχή της αφαίρεσης και της γεωμετρίας. Αλλά οι πίνακες του Μοντριάν - τόσο οι πρώιμοι όσο και οι ώριμοι – επιδεικνύουν ορισμένες αρχές της Θεοσοφίας, μιας θρησκευτικής φιλοσοφίας με την οποία ασχολήθηκε ο Μοντριάν. Πριν από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Μοντριάν μυήθηκε στις ιδέες της Έλενας Μπλαβάτσκι, συνιδρύτρια της Θεοσοφίας. Η Μπλαβάτσκι πίστευε ότι οι γεωμετρικές μορφές ήταν πνευματικές, ότι αντιπροσωπεύουν το ουσιαστικό, αυτό που είναι μεγαλύτερο από το καθαρά φυσικό. Η Θεοσοφία επέμενε ότι οι καλλιτέχνες ήταν ικανοί να βελτιώσουν την ανθρωπότητα απομακρύνοντας το φυσικό και δείχνοντας το “ουσιώδες”.