Μουσική

Ο κριτικός Κλωντ Ροζέ-Μαρξ περιέγραψε με επιτυχία τη γοητεία αυτού του πίνακα επισημαίνοντας ότι «η συνύπαρξη ανάμεσα στις μορφές και το ντεκόρ, μια ευλογημένη ατμόσφαιρα ήρεμης αστικής τάξης, η ζεστασιά εδώ κι εκεί ρίχνει ένα χρυσό φως στα πρόσωπα, τους πίνακες, τα χαλιά, τις κορνίζες, όλα έχουν μια έλξη που συγκρίνεται με τους καλύτερους πίνακες του Βιγιάρ». Ο Αλμπέρ Αντρέ ήταν, επιπλέον, φίλος του Βιγιάρ και λάτρης της αισθητικής των Ναμπί. Από αυτή την άποψη, μπορεί κανείς να δει, εκτός από το θέμα, το στυλ διάταξης Ναμπί, ιδιαίτερα με τις μορφές κομμένες απότομα στο πρώτο πλάνο, μια τεχνική δανεισμένη από τα γιαπωνέζικα χαρακτικά. Ωστόσο, η ελευθερία της πινελιάς οφείλεται επίσης σε μεγάλο βαθμό στην επιρροή του ιμπρεσιονισμού. Ζητούμε συγγνώμη για τη χαμηλή ποιότητα του πίνακα, αλλά δεν βρέθηκε καλύτερο αντίγραφο. :(