Καραβάτζιο
Η Δυσπιστία του Αγίου Θωμά απεικονίζει ένα γεγονός από τα Πάθη του Χριστού. Η ιστορία του «Δύσπιστου Θωμά», του αποστόλου που δήλωσε ότι έπρεπε να βάλει κυριολεκτικά το χέρι του στις πληγές του Ιησού για να πιστέψει ότι Αυτός είχε αναστηθεί, περιγράφεται στο Ιωάννη 20:29, όπου τα λόγια του Χριστού ήταν: «Επειδή με είδες , Θωμά, πίστεψες· μακάριοι όσοι δεν είδαν και πίστεψαν».
Η σύνθεση επικεντρώνεται έντονα μέσα σε μια συμπαγή ρωμανική αψίδα που σχηματίζεται από το περίγραμμα των τεσσάρων μορφών η μία κοντά στην άλλη σε σκούρο φόντο. Δεν υπάρχουν αντικείμενα στη σκηνή, ούτε κάποια ένδειξη για τον περιβάλλοντα χώρο της. Εστιάζει στο δεξί χέρι του Αγίου Θωμά, καθοδηγούμενο σταθερά από το χέρι του Χριστού, καθώς ο αφελής αμφισβητίας πιάνει προσεκτικά την πληγή με τον δείκτη του. Είναι φανερό ότι τα χέρια των άλλων δύο αποστόλων είναι κρυμμένα, αν και η περιέργειά τους είναι απροκάλυπτη και ελάχιστα μικρότερη από του Θωμά. Και οι τρεις απόστολοι απεικονίζονται ως χοντροκομμένοι υλιστές χωρίς φαντασία ή διακριτικότητα. Δεν αμφισβητούν την ταυτότητα του Χριστού, αλλά γοητεύονται από την πληγή του ως απτό φαινόμενο—φυσική απόδειξη της ύπαρξής Του ως άνδρα στον υλικό κόσμο τους, αν και δεν ανήκει πια σε αυτόν.
Ο Χριστός, από την πλευρά Του, είναι γεμάτος κατανόησης και επιείκεια για την περιέργειά τους παρά επιτιμητικός. Απεικονίζεται χωρίς φωτοστέφανο ή οποιοδήποτε άλλο σημάδι της θεότητάς Του, αν και ο περιποιημένος αθλητικός κορμός Του έρχεται σε αντίθεση με τη εύσωμη μορφή του Θωμά και η φυσιογνωμία Του είναι πιο εκλεπτυσμένη από αυτή των αποστόλων. Αλλά έρχεται σε αυτούς ως άνθρωπος φτιαγμένος από σάρκα και αίμα παρά ως ασώματο πνεύμα, έτσι η ανάστασή Του γίνεται αντιληπτή με τους κυριολεκτικούς όρους τους και είναι ακόμη πιο θαυματουργή. Το μήνυμα είναι μήνυμα πίστης.
Έρικα, σε ευχαριστώ που πρότεινες αυτό το αριστούργημα!