Εσπερινός

Λοιπόν, σήμερα είναι η τελευταία μέρα της θεματικής μας Η Ώρα του Λυκόφωτος. Από τις 3 Ιανουαρίου έως σήμερα, κάθε Κυριακή παρουσιάσαμε έργα από τη φανταστική συλλογή ενός από τα αγαπημένα μας μουσεία στον κόσμο – το Μουσείο Τέχνης Skagens της Δανίας. Εκθέτει μια εκτενή συλλογή έργων από μέλη της αποικίας των Ζωγράφων του Σκάγκεν που έζησαν και εργάστηκαν στην περιοχή στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα. Πολύ ωραία πράγματα.

Αυτή τη φορά, καθώς είναι η δεύτερη φορά που το DailyArt και το μουσείο τέχνης Skagens δουλεύουν μαζί, θέλουμε να παρουσιάσουμε τέσσερα κομμάτια με το θέμα Η Ώρα του Λυκόφωτος. Μην ξεχάσετε να ρίξετε και μια ματιά στα προηγούμενα αριστουργήματα :)

Το μικρό κορίτσι που γονατίζει είναι η κόρη της Άννας, η Χέλγκα. Παρόλο που οι Άνκερ (Ancher) δεν ήταν πολύ θρησκευόμενοι, η Χέλγκα είχε διαβάσει ένα βιβλίο και “ήθελε να κάνει το ίδιο πράγμα με το κορίτσι στην ιστορία”. Η Άννα είπε, σχετικά με αυτόν τον πίνακα, ότι “η φιγούρα δεν είναι τρομερά καλή” και ότι “ήθελα μόνο με το χρώμα να εκφράσω κάτι” - άλλο ένα καλό παράδειγμα της μεθόδου εργασίας της Άννα Άνκερ. Η Άννα Άνκερ ήταν η ζωγράφος του Σκάγκεν, που πήγε πιο μακριά τη διάλυση του θέματος υπέρ της ανάδειξης των χρωμάτων, των επιφανειών και της ατμόσφαιρας και ιδιοτήτων του φωτός, με πολλά από τα έργα της να έχουν μια εντελώς διαφορετική αίσθηση από εκείνη των νατουραλιστικών έργων που συνήθως συνδέουμε με τους ζωγράφους του Σκάγκεν. Είτε πρόκειται για μία από τις εκατοντάδες μελέτες της σχετικά με το φως του ήλιου που αντανακλάται σε εσωτερικούς τοίχους ή ένα από αυτά τα βραδινά μοτίβα, η Άννα Άνκερ τονίζει πάντα το γεγονός ότι ο πίνακας είναι κυρίως μια επιφάνεια χρωμάτων. Χρησιμοποιούσε χρώματα και αποχρώσεις σαν να ήταν σημαντικά στοιχεία από μόνα τους, ενώ το θέμα στους περισσότερους πίνακες γίνεται λιγότερο σημαντικό.