Σαλβαντόρ Ντα
Η Αλίκη είναι μια μούσα για έναν άντρα με μουστάκι που ενέπνευσε το μυαλό ενός μαθηματικού. Ακόμη και η βασίλισσα μαγεύτηκε από την ιστορία του ντόνζελ. Η βασίλισσα Βικτώρια συνάντησε τον Λιούις Κάρολ, ρωτώντας τον αν είχε γράψει περισσότερα βιβλία. Απάντησε «πολλά περισσότερα», οπότε η Βασίλισσα απάντησε ότι ήθελε να τα διαβάσει όλα. Το επόμενο πρωί, στις πύλες του Παλατιού του Μπάκινγκχαμ, υπήρχε ένα τεράστιο πακέτο με όλες τις μαθηματικές πραγματείες του συγγραφέα Τσαρλς Ντόντζσον. Ναι, ο Κάρολ ήταν ο Ντόντζσον και Ντόντζσον είναι λογικά το όνομα ενός μαθηματικού. Η Αλίκη, κόρη του φίλου του Κάρολ Λίντελ, ζήτησε από τον μαθηματικό μια «τρελή» ιστορία, κατά τη διάρκεια ενός απογεύματος δίπλα στο ποτάμι. Η ιστορία ξεχύθηκε από εκείνο το ίδιο το καράβι με ένα βιαστικό κουνέλι, αλλά ο χρόνος πέρασε και η ατέλειωτη ιστορία βρισκόταν καθ 'όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού ατελής. Ωστόσο, ο Ντόντσον δεν ξέχασε να σκιαγραφήσει την ιστορία εκείνο το βράδυ, δημοσιεύοντάς τη δύο χρόνια αργότερα. Ωστόσο, η Μούσα που θα ερχόνταν δεν ήταν η πραγματική Αλίκη, που μεγάλωσε και έγινε βαρετή και μπανάλ, όπως και εκείνοι που επιλέγουν να μεγαλώσουν - ο χαρακτήρας που ήρθε για να βοηθήσει στη διαμόρφωση του σουρεαλισμού ζούσε ανάμεσα σε σελίδες. Το πρώτο άτομο που εικονογράφησε ποτέ αυτή την τρέλα ήταν ο Τζον Τέννιελ. Αν και απέχει πολύ από τον σουρεαλισμό, μέσα στο βικτοριανό στιλ απεικόνισης, η ανοησία του βιβλίου κλείνει το μάτι με ειρωνεία, γιατί αυτός που οραματίστηκε τη χώρα των θαυμάτων ήταν τυφλός. Η Αλίκη εξακολουθεί να είναι μούσα για όσους αναζητούν το ονειρικό και ήταν φυσικό το κορίτσι που ονειρευόταν να απεικονιστεί από τον ζωγράφο του ύπνου, τον Ντάλι. Αλλά η Αλίκη δεν ήταν η μόνη του Μούσα. "Μόνο" δεν είναι στην πραγματικότητα η τέλεια επιλογή λέξεων για μια άλλη Μούσα: τη Γκαλά. Ο Γκάλα έζησε στο καλλιτεχνικό περιβάλλον, εμπνέοντας και ενθαρρύνοντας. Η Γκαλά, ο Πωλ Ελυάρ και ο Μαξ Ερνστ συμμετείχαν για τρία χρόνια σε ένα «μενάζ α τρουά» (ménage à trois). Αργότερα, θα συναντούσε τον νεαρό Ισπανό παιδί-θαύμα Σαλβαδόρ Ντάλι. Έγινε τόσο σημαντικό μέρος της τέχνης του, που ο σουρεαλιστής άρχισε να υπογράφει με το όνομά του αλλά και το δικό της - «Είναι με το αίμα σου, Γκαλά, ζωγραφίζω» Έχω κι εγώ μια Μούσα, με τον οποίο θα ήθελα πολύ να δω τον κόσμο, αλλά συνεχίζει να με εμποδίζει κάθε φορά που κοιτάζω μέσα από τον καθρέφτη. Πώς θα κοιτάξω » Μέσα από το γυάλινο κάτοπτρο», λοιπόν;
- Αρτούρ Ντέους Ντιονίσο
Βοήθησέ μας και δώρησε, ώστε να μπορέσουμε να κυκλοφορήσουμε τη νέα έκδοση του DailyArt αυτό το φθινόπωρο: http://support.getdailyart.com.