Νεκρή φύση με μπλε δοχείο

Ακριβώς αυτή τη μέρα το 1839 γεννήθηκε ο Πωλ Σεζάν (Paul Cézanne), ο «παππούς» των αφαιρετικών του 20ου αιώνα. Τόσο ο Ματίς (Matisse) όσο και ο Πικάσο (Picasso) φέρεται να έχουν πει πως ο Σεζάν «είναι ο πατέρας όλων μας».

Η νεκρή φύση ήταν κυρίαρχο θέμα σε όλη την καλλιτεχνική καριέρα του Πωλ Σεζάν. Χρησιμοποιώντας ένα ρεπερτόριο καθημερινών αντικειμένων, όπως φρούτα, κανάτες, μπουκάλια και πιάτα, πειραματιζόταν με τις σχέσεις των σχημάτων, των χρωμάτων και των μοτίβων. Παρότι οι ομαδοποιήσεις φαίνονται τυχαίες, είναι γνωστό ότι ο Σεζάν έδινε εξαιρετική προσοχή στη διάταξη, μερικές φορές ξοδεύοντας ώρες τοποθετώντας τα αντικείμενα.

Σε αυτή την ακουαρέλα με τα φωτεινά χρώματα, η μνημειώδης σύλληψη των μορφών από το Σεζάν είναι εμφανής: η κανάτα, τα δύο δοχεία, ένα λευκό, ένα μπλε, και τα επτά μήλα θεωρούνται ως φυσική παρουσία πέρα από την κανονική αντίληψη για την ύπαρξή τους. Χρησιμοποιώντας μικρές πινελιές χρώματος τη μία δίπλα στην άλλη, ο Σεζάν δημιουργεί την πλαστικότητα της ουσίας, χτίζοντας τις μορφές σαν κατασκευές δομημένες από τούβλα. Οι φρέσκες και έντονες πινελιές του είναι ορατές πάνω στον τοίχο του φόντου καθώς περιοχές πράσινες και μπλε έρχονται σε αντίθεση. Τα μήλα περιγράφονται με κόκκινα τόξα στην περίμετρο, μετά κίτρινες πινελιές δίπλα στις κόκκινες∙ το κενό εσωτερικό προσδίδει φως που ανακλάται από την επιφάνεια. Οι καμπυλωτές πινελιές του καφέ, του πράσινου και του μπλε που φαίνεται να αναμειγνύονται στο κάτω μισό του τοίχου στην πραγματικότητα συνθέτουν το τραπεζομάντηλο.