Γυμνό στο Λουτρό

“Σχεδιάστε τις επιθυμίες σας, ζωγραφίστε τις επιθυμίες σας και εκφράστε έντονα τις επιθυμίες σας”, είχε πει ο Πιέρ Μπονάρ, ο δημιουργός του σημερινού πίνακα.

Το μοντέλο του Μπονάρ για το έργο Γυμνό στο Λουτρό ήταν η Marthe de Méligny, πρώην Maria Boursin (1869–1942), η οποία ήταν η σύντροφος του καλλιτέχνη από το 1893 μέχρι τον θάνατό της. Το ζευγάρι παντρεύτηκε το 1925, χρονιά στην οποία χρονολογείται αυτός ο πίνακας. Ο Μπονάρ ζωγράφισε τη Marthe πάνω από 300 φορές κατά τη διάρκεια της καριέρας του, και πολλά από αυτά τα έργα την δείχνουν να προετοιμάζεται, να μπαίνει ή να βγαίνει από το μπάνιο. Το μοτίβο της λουόμενης γυναίκας μπορεί να γίνει κατανοητό όχι μόνο από την άποψη της γοητείας του καλλιτέχνη με τη Marthe ως θέμα, αλλά και στο πλαίσιο που αφορά την υγεία της, καθώς έκανε συχνά μπάνια ως μέρος της θεραπείας για μια φυματιώδη νόσο.

Αυτό το Γυμνό στο Λουτρό είναι η τελευταία αντιμετώπιση του Μπονάρ αυτού του θέματος. Είναι ένα από τα σπουδαία γυμνά του εικοστού αιώνα. Η τόλμη στο χρώμα που χαρακτηρίζει το ώριμο έργο του καλλιτέχνη, είναι εμφανής στο εκθαμβωτικό μωσαϊκό αυτού του πίνακα από πορτοκαλί, κίτρινα, ροζ, μπλε, βιολετί και πράσινα χρώματα. Η πρωτοτυπία της χρωματικής τόλμης του Μπονάρ σε αυτόν τον πίνακα είναι σχεδόν ισάξια με μια εικαστική δομή στην οποία η προοπτική και ο όγκος απορρίπτονται και οι μορφές στοιβάζονται για να αιωρηθούν πάνω από την επίπεδη επιφάνεια του καμβά. Ο Μπονάρ μεταμόρφωσε αυτό το οικιακό περιβάλλον, με το αναπαυτικά κουλουριασμένο ντάκσχουντ της οικογένειας, σε ένα εξωτικό σκηνικό όπου μια νεαρή γυναίκα επιπλέει σε μια μαργαριταρένια μπανιέρα, με το δέρμα της να αντανακλά τα ιριδίζοντα χρώματα που την περιβάλλουν. Το αποτέλεσμα είναι μια αισθησιακή, ονειρική και προσωπική ανάμνηση.