Paul Gauguin
Μόλις ολοκλήρωσα ένα αποκεφαλισμένο κεφάλι Κανάκου (ιθαγενείς πληθυσμοί της Γαλλικής Πολυνησίας), που είναι όμορφα τοποθετημένο πάνω σε ένα λευκό μαξιλάρι. Η σκηνή εκτυλίσσεται σε ένα παλάτι που είναι προϊόν της φαντασίας μου και που φυλάγεται από γυναίκες επίσης της φαντασίας μου.
- Πωλ Γκωγκέν (Paul Gauguin)
Αλληλογραφώντας με τον φίλο του Ντάνιελ ντε Μονφρέ (Daniel de Monfreid), ο Πωλ Γκωγκέν, με έναν σχεδόν απότομο τρόπο, αναφέρθηκε σε αυτόν τον εντυπωσιακό πίνακα ενός αποκεφαλισμένου ανθρώπινου κεφαλιού, που ζωγράφισε στις αρχές της δεκαετίας του 1890, κατά την πρώτη του παραμονή στην Πολυνησία . Ο καλλιτέχνης πιθανώς εμπνεύστηκε αυτό το σκοτεινό θέμα από πραγματικά γεγονότα που είχε βιώσει όπως: ο θάνατος του βασιλιά Πομάρε V (Pomare V) της Ταϊτής, που συνέβη αμέσως μετά την άφιξη του Γκωγκέν στη χώρα, και την δημόσια εκτέλεση με γκιλοτίνα που είχε παρακολουθήσει κάποια χρόνια νωρίτερα. Ο Γκωγκέν πρόσθεσε τις ταϊτινές λέξεις «'Αρι» και «Ματαμόε» στην πάνω αριστερή γωνία του καμβά. Η πρώτη σημαίνει «ευγενή» και το δεύτερο, «μάτια που κοιμούνται», μια φράση που υπονοεί «θάνατο».
Οι συμβολιστές καλλιτέχνες, συμπεριλαμβανομένου του Γκωγκέν, ελκύονταν από εικόνες αποκεφαλισμένων κεφαλών και παρεμφερών μορφών, όπως ο Ορφέας και ο Ιωάννης ο Βαπτιστής. Αλλά υπό μια πιο ευρεία σκοπιά, ο Γκωγκέν συνδύαζε κατά βούληση εικόνες με Ανατολικές και Δυτικές επιρροές. Η εμμονή του με το θέμα του θανάτου, που εμφανίζεται σε όλους τους ταϊτινούς πίνακες του, πιθανόν είναι λιγότερο μια αναφορά σε πνευματικές πεποιθήσεις ή εικόνες που εμπνεύστηκε από το γύρω περιβάλλον του, αλλά έχει να κάνει περισσότερο με το πως έβλεπε ο ίδιος τον εαυτό του. Ο Γκωγκέν θεωρούσε τον εαυτό του ως μάρτυρα που θυματοποιήθηκε από τη σύγχρονη κοινωνία, η οποία τον ανάγκασε να δραπετεύσει σε έναν «πρωτόγονο» πολιτισμό.
Πηγή: Μουσείο J. Paul Getty.
Σας ενθαρρύνουμε επίσης να δείτε «τα 7 εκπληκτικά αριστουργήματα από το μουσείο J. Paul Getty που θα σας ενθουσιάσουν» στο περιοδικό DailyArt! Ραντεβού πάλι αύριο!