Jean Lecomte du Nouÿ
Σε αυτόν τον πίνακα απεικονίζεται ένας ευνούχος που ήθελε να παντρευτεί μια σκλάβα του χαρεμιού. Έζησε ένα όραμα με εκείνη ενώ κάπνιζε την πίπα οπίου του, αλλά ο μικρός της σύντροφος που κρατάει ένα μαχαίρι που στάζει με αίμα μας θυμίζει ότι η ανατομία του ευνούχου αποκλείει την εκπλήρωση του ονείρου του. Το περίγραμμα ενός χεριού δίπλα στην υπογραφή είναι ένα χάμσα (khamsa), ένα σύμβολο που χρησιμοποιείται για την αποτροπή του κακού.
Αυτός ο πίνακας είναι εμπνευσμένος από τα Περσικά Γράμματα του Σαρλ Μοντεσκιέ, που δημοσιεύθηκαν το 1721. Το βιβλίο αφηγείται τις εμπειρίες δύο Περσών ευγενών, των Ούζμπεκ (Usbek) και Ρίκα (Rica), που διασχίζουν την Γαλλία. Ο Ούζμπεκ αφήνει πίσω του πέντε γυναίκες (Ζάσι, Ζέφις, Φατμέ, Ζελίς και Ροξάν) για τη φροντίδα ορισμένων μαύρων ευνούχων, ένας από τους οποίους είναι ο επικεφαλής ή ο πρώτος ευνούχος. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού και τη μακρά παραμονή τους στο Παρίσι, σχολίασαν, σε επιστολές που αντάλλαξαν με φίλους και μουλάδες, τις πολλές πτυχές της δυτικοχριστιανικής κοινωνίας. Με την πάροδο του χρόνου, διάφορες διαταραχές εμφανίζονται πίσω στο χαρέμι (seraglio) και ξεκινώντας το 1717 η κατάσταση εκεί ξετυλίγεται γρήγορα. Ο Ούζμπεκ διατάζει τον επικεφαλής ευνούχο του να πάρει σκληρότερα μέτρα, αλλά το μήνυμά του δεν φτάνει εγκαίρως και μια εξέγερση προκαλεί το θάνατο των συζύγων του, συμπεριλαμβανομένης της εκδικητικής αυτοκτονίας της αγαπημένης του, Ροξάν και, όπως φαίνεται, των περισσότερων ευνούχων.
Αυτός ο πίνακας προτάθηκε από έναν από τους χρήστες μας, τον Τζέι. Ευχαριστούμε! :) Περισσότερα για το έντονο ενδιαφέρον των Ευρωπαίων για την Εγγύς Ανατολή μπορείς να διαβάσεις εδώ.