Γυναίκα που ασφυκτιά by Σαρλ Πορφύρ Αλεξάντρ Ντεσάν - 1822 - 134,5 x 99 εκ. Γυναίκα που ασφυκτιά by Σαρλ Πορφύρ Αλεξάντρ Ντεσάν - 1822 - 134,5 x 99 εκ.

Γυναίκα που ασφυκτιά

λάδι σε καμβά • 134,5 x 99 εκ.
  • Σαρλ Πορφύρ Αλεξάντρ Ντεσάν - 28 Μαΐου 1789 - 6-14 Δεκεμβρίου 1862 Σαρλ Πορφύρ Αλεξάντρ Ντεσάν 1822

Ο Τσάρλς Ντεσάνς (1789-1862) ήταν ένας γάλλος ζωγράφος σχεδόν ξεχασμένος σήμερα. Γεννημένος στη πόλη της Λιλ, ήταν μαθητής του Νταβίντ και έπειτα του Γουατελέτ. Παρότι ο πατέρας του ήταν βιομήχανος, ο Τσάρλς πάντα έκλινε προς τη ζωγραφική. Η αγάπη του για τις τέχνες τον οδήγησε στο Παρίσι όπου και εκεί έγινε φίλος με αρκετούς καλλιτέχνες όπως ο Οράς Βερνέ, ο Πωλ Ντελαρός και ο Κουντέρτ. Σαν ζωγράφος ήταν ενεργός στο Παρίσι κυρίως μεταξύ 1819 και 1834. Πέρα από τους πίνακές του, έγραφε και ήταν ο συγγραφέας ενός βιβλίου παραμυθιών εμπνευσμένος από τον Λα Φονταίν.

Αν ο Τσάρλς Ντεσάνς είναι ξεχασμένος σήμερα είναι επειδή αφιερώθηκε στη διδασκαλία αντί να ζωγραφίσει πολλά αριστουργήματα. Έκανε ιδιαίτερα μαθήματα, και ήταν δάσκαλος ζωγραφικής σε ανώτατη εκπαιδευτική σχολή (ENS) στο Παρίσι. Αρκετά ενεργός και στην ακαδημαϊκή ζωή, έγινε πρόεδρος του φιλοτεχνικού συλλόγου της Λιλ αλλά και πρόεδρος του ακαδημαϊκού συλλόγου του Σεν-Κεντέν.

Η Γυναίκα που ασφυκτιά παρουσιάστηκε στο Σαλόν του Παρισιού το 1822 όπου και τιμήθηκε από τους κριτικούς. Μία νεαρή γυναίκα, θύμα των τοξικών αναθυμιάσεων του μαγκαλιού, αφήνει το κρεβάτι της και προσπαθεί απεγνωσμένα να ανοίξει το παράθυρο. Το 19ο αιώνα ήταν πολύ κοινό για ζωγράφους να χρησιμοποιούν επιστημονικά υποκείμενα για τα έργα τους, με σκοπό να δείξουν τους κινδύνους κάποιων επιστημονικών ανακαλύψεων. Κάποιοι ιστορικοί τέχνης πιστεύουν ότι η γυναίκα προσπάθησε να αυτοκτονήσει αφού διάβασε το γράμμα (στο πάτωμα) αλλά μετάνοιωσε την απόπειρά της και αδύναμη προσπαθεί να σώσει τη ζωή της. Για την ακρίβεια αυτός ο πίνακας είναι εμπνευσμένος από το ρομαντισμό. Εδώ ο Τσάρλς Ντεσάνς προσπαθεί να εστιάσει στη δραματική πλευρά του ρομαντισμού, όταν άλλοι ζωγράφοι απεικόνιζαν μόνο έναν ιδανικό ρομαντισμό. Η νεαρή γυναίκα, σε αυτή την απεγνωσμένη κίνηση να ανοίξει το παράθυρο, θυμίζει ένα διάσημο πίνακα του Φραγκονάρ, Ο σύρτης.

-Τόνι Γκουπίλ