Ίντα Ρουμπινστάιν  (Ida Rubinstein) by Valentin Serov - 1910 - 147 x 233 cm Ίντα Ρουμπινστάιν  (Ida Rubinstein) by Valentin Serov - 1910 - 147 x 233 cm

Ίντα Ρουμπινστάιν (Ida Rubinstein)

λάδι σε καμβά • 147 x 233 cm
  • Valentin Serov - 19 January 1865 - 5 December 1911 Valentin Serov 1910

Συνεχίζουμε τον ξεχωριστό μας μήνα με το Κρατικό Ρωσικό Μουσείο.  Θα παρουσιάζουμε έργα από την συλλογή του κάθε Κυριακή αυτό το μήνα.  Ελπίζουμε να το απολαύσετε ! :)

Ο Βαλεντίν Σερόφ έζησε μόνο 45 χρόνια, αλλά, μέσα σε τρεις δημιουργικές δεκαετίες, κατάφερε να δημιουργήσει τόσα πολλά και να αναπτύξει το ταλέντο του σε τόσο διαφορετικές κατευθύνσεις, που θα ήταν αρκετό για πολλούς. Ο καλλιτέχνης βρισκόταν σε διαρκή αναζήτηση. Μη ικανοποιημένος από τον εαυτό του, υπερέβη τον παλιό και συναντήθηκε με τον νέο, προχωρούσε συνεχώς προς τα εμπρός, χωρίς να σταματήσει ούτε για ένα λεπτό. Ήταν προορισμένος να γίνει ο καλλιτέχνης που θα έκανε την μετάβαση από το παλιό στο νέο στην τέχνη. Ο Σερόφ, ως το τελικό παράδειγμα της πρότερης περιόδου στην τέχνη, είναι αληθινά κλασσικός, "διαδεχόμενος" το έργο των δασκάλων του, συμπεριλαμβανομένου του σπουδαίου καλλιτέχνη I. Ρέπιν (I. Repin). Ταυτόχρονα είναι ένας καλλιτέχνης του νέου αιώνα, ένας δεξιοτέχνης που άνοιξε μια ευρεία οπτική.

Το Πορτραίτο της Ίντα Ρουμπινστάιν (Ida Rubinstein) (1910) συμβαδίζει με τις νόρμες της νέας τεχνοτροπίας.  Η διάσημη μπαλαρίνα πόζαρε γυμνή για τον Σερόφ. Αυτό, από μόνο του, υποχρέωσε τον καλλιτέχνη να αποφύγει τη συσχέτιση με το αληθινό μοντέλο. Ο Σερόφ δεν απεικονίζει την Ι. Ρουμπινστάιν (I. Rubinstein), αλλά δημιούργησε μια απεικόνιση, χρησιμοποιώντας το μοντέλο ως το υλικό της αναπαράστασης. Την ίδια στιγμή αναζήτησε κάποια σύνδεση μεταξύ αυτού που επινοήθηκε και του αληθινού, κάτι που είναι γενικά χαρακτηριστικό στοιχείο του νεωτερισμού.  Οι καμπυλωτές γραμμές του περιγράμματος της φιγούρας ορίζουν τον καμβά με τρόπο άμεσο. Η παλέτα των χρωμάτων αποτελείται μόνο από τρία χρώματα: μπλε, πράσινο και απαλό καφέ. Κάθε ένα από αυτά είναι διαχωρισμένο. Χωρίς χρώμα, χωρίς σύνθεση, χωρίς προοπτική—τίποτα δεν αποκαλύπτει τον χώρο, στον οποίο έχει τοποθετηθεί η φιγούρα. Μοιάζει να έχει επιπεδωθεί, συμπιεστεί στον καμβά, και με όλη την οξυδέρκεια και την εκκεντρικότητα του μοντέλου αυτό δημιουργεί την εντύπωση της αδυναμίας και του ανυπεράσπιστού της.

Υ.Γ. Διάβασε μια ιστορία για την Ίντα Ρουμπενστάιν και την Ρομάιν Μπρουκς (Romaine Brooks) και τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν όντας αμφιφυλόφιλες στις αρχές του 20ου αιώνα.