Ο νεαρός Τιτσιάνο ήταν ακόμη ιδιαίτερα επηρεασμένος από τον κάπως μεγαλύτερο Τζορτζόνε όταν ζωγράφισε αυτό το πορτρέτο με λεπτότητα σαν να είναι μινιατούρα. Η γοητεία του βρίσκεται στη σκεπτική μελαγχολική έκφραση του υποκειμένου και στην εξαιρετική παλέτα. Στη Βενετία των αρχών του 16ου αιώνα ευημερούσε η κουλτούρα των εταίρων (όπως αντικατοπτρίζεται, για παράδειγμα, στη Φλόρα του Μπαρτολομέο Βενέτο), αλλά ήταν επίσης στη μόδα η συλλογή αντικειμένων ομοερωτικής φύσης. Πιθανόν και ο ανδρόγυνος Νάρκισσος του Αλτομπέλο Μελόνε και το πορτρέτο του Τιτσιάνο να ζωγραφίστηκαν για αυτή τη πελατεία.
Παρουσιάζουμε το σημερινό πίνακα χάρη στο μουσείο Στέντελ στη Φρανκφούρτη- το κομμάτι μπορεί να ειδωθεί στην έκθεση "Ο Τιτσιάνο και η Αναγέννηση στη Βενετία" που συγκεντρώνει περισσότερα από εκατό αριστουργήματα - Στις αρχές του 16ου αιώνα, καλλιτέχνες της "Πόλης από νερό"
ΥΓ. Μπορείς να διαβάσεις περισσότερα για τον μάστερ της αναγέννησης σε αυτό το άρθρο: Δύναμη, Νίκη, Δόξα και Θάνατος: Η τέχνη του Τιτσιάνο στη Βενετία ."