Η Βόλτα

Το πώς ο ίδιος ο Πιερ Ογκούστ Ρενουάρ ονόμασε αυτόν τον πίνακα είναι άγνωστο, αλλά Η Βόλτα είναι εν μέρει αφιέρωμα σε προηγούμενους καλλιτέχνες που θαύμαζε πολύ. Ο Ρενουάρ είχε περάσει το προηγούμενο καλοκαίρι ζωγραφίζοντας σε εξωτερικούς χώρους με τον Κλοντ Μονέ, ο οποίος τον ενθάρρυνε να κινηθεί προς μια ελαφρύτερη, πιο φωτεινή παλέτα και να επιδοθεί στην κλίση του για πλούσιες, φτερωτές πινελιές. Εδώ ο Ρενουάρ διατήρησε κάτι από την πράσινη και καφέ παλέτα του Γκουστάβ Κουρμπέ, επιλέγοντας ταυτόχρονα το θέμα του από τις αισθησιακές, ανάλαφρες εξορμήσεις στους κήπους των ζωγράφων του 18ου αιώνα, όπως ο Ζαν Αντουάν Βαττώ και ο Ζαν Ονορέ Φραγκονάρ, των οποίων τα έργα είχε μελετήσει στο Λούβρο. Σε αντίθεση με τις εικόνες της αποπλάνησης που δημιούργησαν οι προκάτοχοί του, του Ρενουάρ είναι μια φευγαλέα στιγμή που πιάστηκε τυχαία: οι μεσαίας τάξης Παριζιάνοι βυθίζονται στη φύση, πιθανόν σε ένα τοπικό πάρκο, που δεν έχει οριστεί από πριν ως ένα σκηνικό στούντιο. Το φιλτραρισμένο φως που περνά μέσα από το φύλλωμα θα γίνει σήμα κατατεθέν των καλύτερων ιμπρεσιονιστικών έργων του Ρενουάρ της δεκαετίας του 1870 και του 1880. Χρησιμοποίησε ένα λεπτό, λιπαρό μείγμα χρωμάτων· τα λούστρα του εδώ επιπλέουν το ένα μέσα στο άλλο για να δημιουργήσουν βάθος.

Να έχετε μία ωραία Πέμπτη!

Υ.Γ. Για πιο ευχάριστες εντυπώσεις, δείτε αυτούς τους δύο πίνακες του Γάλλου ειδήμονα: Δύο Αδερφές και Το Κουτί του Θεάτρου.<3