Τόμας Ίκινς
Ο σκοπός των περισσότερων προσωπογραφιών εκτός από την διατήρηση της εικόνας του καθημένου, είναι η απαθανάτιση του πλούτου, της δύναμης, του προνομίου και της φήμης. Με αυτή την προσωπογραφία, ένας δάσκαλος τιμά έναν μαθητή και γιορτάζει μια δημιουργική ιδιοφυΐα που πολλοί από τους Αμερικανούς συμπατριώτες του δεν μπορούσαν και δεν θα αναγνώριζαν.
Ο προσωπογράφος ήταν ο Τόμας Ίκινς (Thomas Eakins), ένας από τους μεγαλύτερους Αμερικανούς ζωγράφους του τελευταίου τέταρτου του 19ου αιώνα και ένας σημαίνων δάσκαλος. Είχε μια αντισυμβατική προσέγγιση στην ζωγραφική, υποστηρίζοντας την άμεση και προσεκτική παρατήρηση της φύσης. Ο Ίκινς ανήλθε ταχύτατα στην θέση του διευθυντή της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Πενσυλβένια, της κορυφαίας σχολής καλών τεχνών στην χώρα, αλλά έχασε την θέση αφότου κατηγορήθηκε για την έκθεση σε γυναίκες μαθήτριες ενός γυμνού ανδρικού μοντέλου.
Ο καθήμενος είναι ο Χένρι Οσάβα Τάνερ (Henry Ossawa Tanner), ο πρώτος διεθνώς γνωστός Αφρο-Αμερικανός καλλιτέχνης. Γεννημένος του 1859, παιδί ενός επισκόπου στην Αφρικανική Επισκοπική Εκκλησία των Μεθοδιστών και μίας σκλάβας που κατάφερε να δραπετεύσει. Αρχικά ως αυτοδίδακτος καλλιτέχνης, έγινε μαθητής του Ίκινς στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Πενσυλβένια κατά την περιόδο της Ανασυγκρότησης. Εκεί, παρενοχλήθηκε και κακομεταχειριστήθηκε λόγω της φυλής του απο τους συμμαθητές του. Έπειτα, όπως και πολλοί απο τους τότε-Αμερικανούς φιλοδοξούσε να ολοκληρώσει την εκπαίδευση του στην Ευρώπη. Πρίν απο τον Ά Παγκόσμιο Πόλεμο το Παρίσι ήταν η πολιτιστική πρωτεύβουσα του κόσμου. Αποφοίτησε απο την Academie Julian, ως επιτυχημένος ζωγράφος ανθρώπινου σώματος, αρχιτεκτονικής και τοπίου, ένας συνδυασμός δεξιοτήτων που του επέτρεψαν να φτάσει στο απόγειο της Δυτικής τέχνης, την παραγωγή ιστορικών και θρησκευτικών απεικονήσεων. Με την χορηγία του Αμερικανού μεγιστάνα εμπορικών κέντρων Ρόντμαν Γουόναμάκερ (Rodman Wannamaker), ο Τάνερ ταξίδεψε στην Παλαιστίνη. Οι πίνακες του με Βιβλικές και ανατολίτικες σκηνές εορτάστηκαν, εν μέρη, λόγω της αυθεντικότητας τους. Όπως και πολλοί μεταγενέστεροι Αφρο-Αμερικανοί καλλιτέχνες- ζωγράφοι, συγγραφείς, και μουσικοί- ο Τάνερ βρήκε το Παρίσι πολύ πιο φιλόξενο απο οποιαδήποτε άλλη Αμερικάνικη πόλη και έζησε εκεί για το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής του, λαμβάνοντας αναγνώριση χάρη στην δημιουργική του ευφυΐα.
Αυτή η προσωπογραφία ζωγραφίστηκε το 1902, κατά την διάρκεια ενός σύντομου ταξιδιού επιστροφής. Ήταν ένας προσωπικός φόρος τιμής του Ίκινς στον τώρα-διάσημο μαθητή του. Πράγματι, είναι γνωστό ότι ο Ίκινς ζωγράφισε μερικούς απο τους πρώην μαθητές του. Ο καλλιτέχνης είχε στην ιδιοκτησία του αυτήν την προσωπογραφία μέχρι τον θάνατο του. Ενώ πολλοί από τους σύγχρονους του δεν μπορούσαν να αναγνωρίσουν την δημιουργικότητα ενός μαύρου άνδρα εξαιτίας της φυλετικής τους προκατάληψης, ο Ίκινς την απαθανατίζει εδώ. Σκόπιμα χρησιμοποιεί μια αρχαία καλλιτεχνική σύμβαση, μία που οι μεγάλοι καλλιτέχνες της Κλασικής αρχαιότητας και της Αναγέννησης θα αναγνώριζαν. Ο Ίκινς λούζει το μέτωπο του Τάνερ με ζεστό φως, συμβολίζοντας την εσωτερική δημιουργική ιδιοφυΐα που ήταν δώρο των Μουσών.
Παρουσιάζουμε τον σημερινό πίνακα χάρις της The Hyde Collection
Υ.Γ. Μάθε περισσότερα σχετικά με τον Τάνερ, αυτού του Αφρο-Αμερικανού καλλιτεχνικού καινοτόμου εδώ!