Ζαν-Μπατίστ-Καμίλ Κορό
Ο πίνακας αυτός μας επιτρέπει να πάρουμε μια γεύση από την πρώτη εντύπωση που προκάλεσε η Ιταλία στον Κορό. Μια από τις πρώτες σπουδές του ζωγράφου, φιλοτεχνήθηκε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα είτε το 1826 είτε το 1827 και απεικονίζει το δασώδες και βραχώδες τοπίο 50 περίπου χιλιόμετρα βόρεια της Ρώμης ένα ζεστό καλοκαιρινό δειλινό. Ο πίνακας είναι μικρών διαστάσεων και δεν συμβαδίζει με τα ακαδημαϊκά δεδομένα του 19ου αιώνα, αφού δεν προοριζόταν να εκτεθεί στην ετήσια Διεθνή Έκθεση του Παρισιού (Σαλόν). Παρά το ατελές και πρόχειρο της επεξεργασίας, ο πίνακας κατορθώνει να μεταδώσει μια αίσθηση αρκαδικής ευημερίας η οποία χαρακτηρίζει τα ύστερα έργα του Κορό. Η χαμηλή οπτική γωνία, με τις πεδιάδες μόλις να υπονοούνται, ανοίγει μια χαραμάδα στο φυσικό αυτό τοπίο και μας καλεί να το εξερευνήσουμε. Η περιπλάνησή μας θα ξεκινήσει από το μονοπάτι που σχηματίζεται ανάμεσα στα δύο βράχια που τα λούζει το φως του ήλιου, στην κάτω δεξιά γωνία. Θα μας οδηγήσει στην κοιλάδα δίπλα στο οροπέδιο, έπειτα στον απότομο γκρεμό στα αριστερά και τέλος στον κυματιστό λόφο πέρα μακριά.
Παρουσιάζουμε τον σημερινό πίνακα χάρη στην Κρατική Πινακοθήκη της Καρλσρούης : )
Υ.Γ. Ο Κορό ήταν ειδικός στην τοπιογραφία. Ήξερες όμως ότι και ο Ουίνστον Τσώρτσιλ αγαπούσε την αναπαράσταση τοπίων; Εδώ μπορείς να θαυμάσεις την τέχνη του πρώην πρωθυπουργου!