Γυναίκα και γάτα

Σε αυτήν τη σκηνή καθημερινής ζωή στο σπίτι, μία νεαρή γυναίκα κάθεται μπροστά από ένα λακαριστό κουτί με κεντήματα, τυλίγοντας ένα κομμάτι αραχνοΰφαντου μεταξιού. Ποικίλες αποχρώσεις έχουν χρησιμοποιηθεί για να απεικονίσουν τους διάφορους βαθμούς διαφάνειας του υφάσματος. Φαίνεται να έχει χρησιμοποιηθεί πιο συμπαγές ύφασμα για κάλυψη - το όμπι της γυναίκας είναι πλούσια διακοσμημένο και η ανοιχτοκίτρινη ρόμπα της έχει ένα απλό δικτυωτό σχέδιο.

Πρόκειται για μία συνήθη παρωδία ενός λογοτεχνικού μοτίβου· η ιαπωνική γάτα μπόμπτειλ που παίζει με το ρούχο είναι μία μνεία στη Νιοσάν νο Μίγια, την "Τρίτη Πριγκίπισσα" στην "Ιστορία του Γκέντζι". Εκεί, ο πρώτος που βλέπει την πριγκίπισσα είναι ο Κασιβάγκι, ένας από τους ήρωες του παραμυθιού, όταν δύο γάτες που κυνηγούν η μία την άλλη ανοίγουν κατά λάθος την κουρτίνα που την κρύβει. Στην εκδοχή του Ουταμάρο δε χρειάζεται να απομακρυνθεί το ύφασμα. Έχει σχεδιάσει την εικόνα έτσι ώστε η γοητεία της γυναίκας που πλέκει να είναι διακριτή μέσα από το διάφανο μετάξι, αξιοποιώντας μία από τις αγαπημένες του τεχνικές για να επιδείξει τις δεξιότητές του στη χαρακτική.

Υ.Γ. Αν δε γνωρίζεις τον Τσουγκουχάρου Φουτζίτα ακόμη, διάβασε γι' αυτόν εδώ. Ήταν ο απόλυτος μάστερ στις γάτες! <3