Μπερτ Μοριζό
Τη δεύτερη μέρα του μήνα ιστορίας των γυναικών, κάνουμε αφιέρωμα στο έργο της Μπερτ Μοριζό - της ζωγράφου του ιμπρεσιονισμού, ιδιαίτερα τολμηρή στη δουλειά της. Όταν κοιτάμε τους πίνακές της, μπορούμε να δούμε πόσο ακραία μπορούσε να είναι στο να ακολουθεί τις ιμπρεσιονιστικές ιδέες σχετικά με την υποκειμενική απεικόνιση του κόσμου, κι όχι με την καθώς πρέπει αντικειμενική. Μερικά κομμάτια των έργων της είναι καθαρά αφηρημένα. Σήμερα είναι η 126η επέτειος από το θάνατό της.
Κοίτα πώς έχει ζωγραφιστεί αυτός ο πίνακας. Βλέπουμε χιλιάδες χαλαρές αλλά ταυτόχρονα ελεγχόμενες πινελιές να έχουν γίνει στον καμβά κάπως τυχαία, κάτι που μας δίνει την αίσθηση της ζωντάνιας και του αυθορμητισμού. Παράλληλα, μοιάζουν να εκφράζουν τη διάθεση της νεαρής καθισμένης κοπέλας - είναι ξεκάθαρα ενθουσιασμένη με τον επικείμενο χορό. Ίσως να είναι ο πρώτος της; Ίσως κάποιος ερωτευμένος ιππότης την περιμένει εκεί;
Η Πωλ Γκομπιγιάρ (1867-1946) ήταν ανιψιά της Μπερτ Μοριζό, η μεγαλύτερη από τα τρία παιδιά του Τεοντόρ Γκομπιγιάρ (Théodore Gobillard) και της αδερφής της Μπερτ, Ιβ (Yves Morisot). Η Πωλ και τα δύο αδέρφια της μετακόμισαν με την Μπερτ μετά το θάνατο της μητέρας τους το 1893, και έμεναν μαζί με την ξαδέρφη τους Ζουλί Μανέ (Julie Manet), την κόρη της Μπερτ με τον Εζέν Μανέ (Eugène Manet), αδερφό του Εντουάρ Μανέ (Édouard Manet). Μεγαλωμένη σε αυτό το πολύβουο καλλιτεχνικό περιβάλλον, η Πωλ Γκομπιγιάρ, όπως και η αδερφή της Ζαννί (Jeannie) και η ξαδέρφη της Ζουλί, φιλοδοξούσαν να γίνουν και οι ίδιες ζωγράφοι, επηρεασμένες και παρακινημένες από την Μπερτ Μοριζό. Η τελευταία πήρε άδεια για την Πωλ να κάνει συνεδρίες με επίβλεψη στο μουσείο του Λούβρου για να αντιγράφει πίνακες, τον Ιούνιο του 1886, και κανόνισε να παρακολουθήσει τα μαθήματα του Ενρί Ζερβέ (Henri Gervex) στην ακαδημία Βαλεντίνο (Académie Valentino). Αν και η αδερφή της και η ξαδέρφη της παντρεύτηκαν αντίστοιχα τον συγγραφέα Πωλ Βαλερί (Paul Valéry) (1871-1945) και τον ζωγράφο Ερνέστ Ρουάρ (Ernest Rouart) (1874-1942), γιος του μηχανικού, συλλέκτη και ζωγράφου Ενρί Ρουάρ (Henri Rouart) (1833-1912), η Πωλ δεν παντρεύτηκε ποτέ. Αφιέρωσε τη ζωή της στη ζωγραφική, εκθέτοντας συχνά τα έργα της στο Σαλόνι των Ανεξάρτητων (Salon des Indépendants) από το 1894 έως το 1912, και στο Σαλόνι του Φθινοπώρου (Salon d'Automne) μέχρι το θάνατό της το 1946.
Μέχρι να ζωγραφίσει η Μοριζό αυτό το προτρέτο το 1887, είχε ήδη καθιερωθεί ως μία από τις κεντρικές φιγούρες του ιμπρεσιονισμού. Ως η μόνη γυναίκα ζωγράφος που εξέθεσε το έργο της στην πρώτη έκθεση των ιμπρεσιονιστών ζωγράφων το 1874, η Μοριζό συμμετείχε σε όλες τις εκθέσεις της ομάδας των ιμπρεσιονιστών μέχρι την τελευταία το 1886 (εκτός από εκείνην του 1879, διότι γέννησε την κόρη της, Ζουλί, το 1878).
Αν θα ήθελες να μάθεις περισσότερα για τη σημασία της Μοριζό στην ιστορία του ιμπρεσιονισμού, μπορείς να δεις το εκτενές μας μάθημα για το Γαλλικό Ιμπρεσιονισμό.
ΥΓ. Εδώ υπάρχει ένας από τους αγαπημένους μου πίνακες της Μοριζό, Γυναίκα στην τουαλέτα ομορφιάς της, ένα αληθινό κόσμημα, τσέκαρέ το!