William Orpen
Το πορτρέτο του Γιουτζίν Γκρόσριτερ («Τσέστερ»), δεύτερου σεφ στο ξενοδοχείο Σατάμ στο Παρίσι, το 1921, από τον Γουίλιαμ Όρπεν, τον έκανε διάσημο και πλούσιο. Ο καλλιτέχνης εμπνεύστηκε από τον Βελάθκεθ και τον Μανέ, αλλά ανύψωσε τον εργαζόμενο άντρα, απεικονίζοντάς τον με μία μαγκιά και έναν αέρα εξουσίας ισοδύναμο με οποιουδήποτε ευγενή. Σύμφωνα με τη Βασιλική Ακαδημία Τεχνών, ο πίνακας «είναι ένα κατόρθωμα μνημειώδους προσωπογραφίας». Και είναι δύσκολο να διαφωνήσει κανείς με αυτήν την άποψη! Οι ευδιάκριτες λευκές πτυχές της στολής του σεφ, η νεκρή φύση του μπουκαλιού και του κρασιού και οι μπριζόλες είναι όλα ζωγραφισμένα με μία εντυπωσιακή τεχνική, τοποθετημένα μπροστά από ένα σκοτεινό φόντο.
Υπάρχει μία αστεία ιστορία για το ψευδώνυμο του Γκρόσριτερ. Οι συνεργάτες του τον ονόμασαν έτσι από το τυρί τσέστερ, επειδή δεν του άρεσε το τυρί (πώς γίνεται να μην αρέσει σε κάποιον το τυρί;!). Ως συχνός επισκέπτης στο ξενοδοχείο Σατάμ, ο Όρπεν εξεπλάγη από το καλλιτεχνικό ενδεχόμενο του προσώπου και της σιλουέτας του Τσέστερ. Ο σεφ είναι τοποθετημένος μπροστά από ένα σκοτεινό φόντο και ξεχωρίζει με το αψεγάδιαστο πουκάμισό του με διπλή σειρά κουμπιών και τον πλισέ σκούφο που είναι στερεωμένος κομψά στο κεφάλι του. Το πρόσωπο, η γενειάδα και τα στοιχεία νεκρής φύσης είναι ζωγραφισμένα με εξαιρετική λεπτομέρεια, όπως για παράδειγμα οι αντανακλάσεις στο μπουκάλι και στο γυαλί. Σε αντίθεση με τις προσδοκίες ότι το μπουκάλι ίσως περιέχει κόκκινο κρασί για μαγείρεμα· είναι ένα μπουκάλι με stout (ένα είδος μαύρης μπύρας) που έπινε ο Τσέστερ για να δροσίζεται στην κουζίνα.
Υ.Γ. Εδώ θα βρεις κι άλλους μάγειρες και μαγειρική μέσα από εικόνες, και εδώ έχουμε κάτι ξεχωριστό - ΤΥΡΙ στην τέχνη!!! <3