Φελίξ Βαλοτόν
Γνωρίζεις ότι αγαπάμε το Μουσείο Βαν Γκογκ στο Άμστερνταμ, σωστά; Τώρα στο μουσείο (και εν μέρει διαδυκτιακά!) μπορείς να επισκεφθείς την έκθεση «Ήλθε για να μείνειre» (Here to stay), η οποία δεν έχει μόνο αριστουργήματα του Βαν Γκογκ. Το μουσείο διαθέτει μια τεράστια συλλογή έργων τέχνης που δημιουργήθηκαν από άλλους καλλιτέχνες· η έκθεση γιορτάζει μια δεκαετία αξιόλογων αποκτήσεων.
Πέρα από τα ίδια τα έργα τέχνης, η ιστορία πίσω από την κάθε απόκτηση παίζει κεντρικό ρόλο στην έκθεση. Επιπλέον, μια ετερογενής ομάδα ανθρώπων από το προσωπικό των εγκαταστάσεων αποθήκευσης έως τους κατοίκους του Άμστερνταμ παρουσιάζουν τις προσωπικές τους ιστορίες που συνοδεύουν τα αγαπημένα τους αποκτήματα του μουσείου από την τελευταία δεκαετία. Ελπίζουμε να σου φανεί ενδιαφέρον. Σήμερα παρουσιάζουμε την ιστορία που έγραψε ο Φέλιζ Χάφερκαμπ (Feliz Haverkamp), κάτοικος του Άμστερνταμ, για μια από τις πιο αγαπημένες μου ξυλογραφίες, την Τεμπελιά του Φιλίξ Βαλλοτόν.
«Βλέπω ένα κορίτσι ξαπλωμένο σε ένα κρεβάτι που χρειάστηκε αρκετό σκάλισμα και άφθονο μελάνι. Ξαπλώνει εδώ ήσυχα και ωραία, οι σκέψεις της έρχονται και φεύγουν, δεν χρειάζεται να πολυασχοληθεί μαζί τους. Ο κόσμος γύρω της επιβραδύνεται και σταδιακά ξεμακραίνει. Εγώ ο ίδιος έχω ένα χαοτικό μυαλό και μερικές φορές δυσκολεύομαι να βρω την ηρεμία. Αυτή η εικόνα του κοριτσιού και της γάτας της μου δίνει ακριβώς αυτό. Τόσα ερεθίσματα και μοτίβα, αλλά εξακολουθεί να σε ηρεμεί. Κρύβεται τόσος χρόνος και υπομονή πίσω από όλες αυτές τις γραμμές και τα μικρά τετράγωνα. Είναι σχεδόν σαν ένα είδος διαλογισμού. Με κάνει να χαλαρώνω, γιατί ο υπόλοιπος κόσμος δεν έχει σημασία όταν κοιτάζω αυτό το έργο».
ΥΓ. Πριν από λίγο καιρό ζητήσαμε από το προσωπικό του Μουσείου Βαν Γκογκ να μας δείξει τα αγαπημένα του έργα από τη συλλογή τους. Δες εδώ τι διάλεξαν!