Φρέντερικ Καρλ Φρίζεκε
Ώρα για κάτι κάπως καλοκαιρινό!
Όταν τον ρώτησαν για τους καλλιτεχνικούς τους στόχους, ο Φρέντερικ Φρίσεκε δήλωσε, «είναι λιακάδα, λουλούδια στη λιακάδα· κοπέλες στη λιακάδα· το γυμνό στην λιακάδα.» Η έμφαση στο φως καθιστά στον Φρίσεκε μαθητή των ιμπρεσιονιστών. Ωστόσο, σε αντίθεση με τους ιμπρεσιονιστές δεν εστίασε την προσοχή του στην τοπιογραφία αλλά στην γυναικεία φιγούρα και στην ιδιωτική ζωή των γυναικών. Οι γυναίκες του Φρίσεκε ήταν όπως θα τις ονειρευόταν ένας γήινος άνδρας: αισθησιακές και περιποιημένες, να ασχολούνταν με ευγενικές, οικειακές, «θηλυκές» δραστηριότητες: το ντύσιμο, τη σύνθεση λουλουδιών, να χαλαρώνουν σ'ένα ντιβάνι ή όπως εδώ να πίνουν το τσάι τους στον κήπο.
Το Η Ομπρέλα κήπου θυμίζει την γαλήνια απόλαυση ενός καλοκαριού στη γαλλική εξοχή. Η τοποθεσία είναι ο κήπος του Φρίσεκε στο σπίτι του στο Ζιβερνύ, κοντά στο σπίτι και τους κήπους του θαυμαστού ιμπρεσιονιστή ζωγράφου Κλοντ Μονέ. Η καθιστή γυναίκα είναι η σύζυγος του καλλιτέχνη, Σάντι, και ο κήπος ήταν η δική της ιδιαίτερη δημιουργία. Ο Φρίσεκε την απεικονίζει ως μια καλλιεργημένη άεργη γυναίκα της οποίας το διάβασμά διεκόπη με την άφιξη ενός επισκέπτη (ή επισκεπτών) καθότι η προσέγγισή μας αποσπά την Σάντι από το βιβλίο της και την προτρέπει να μας καρφώσει μ' ένα προβληματισμένο ύφος. Αυτό το, έστω μικρό, δράμα που μπορεί να προκύψει από μια τόσο αβρή συνάντηση επισκιάζεται από την ζωντάνια του κήπου και ειδικά από την ιαπωνική ομπρέλα που γεμίζει το σκηνικό με στροβιλιζόμενα χρώματα.