Όμπρει Μπέαρντσλι
Αυτό το έργο τέχνης του Μπίρντσλι είναι εμπνευσμένο από το μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Δουμά (υιός) που δημοσεύτηκε το 1852, μια συγκινητική ιστορία για μια εταίρα που τα παρατάει όλα για τον εραστή της. Αρχικά, αυτό το έργο ήταν μέρος μιας ενότητας που απεικόνιζε μια γυναίκα στο μπουντουάρ της και ονομαζόταν απλά Κορίτσι στην τουαλέτα της. Θεωρείται ότι ο Μπίρντσλι ίσως αποφάσισε αργότερα να το μετατρέψει σε μια απεικόνιση της Μαργαρίτας Γκωτιέ, ενός χαρακτήρα από το μυθιστόρημα του Δουμά, ειδικά επειδή μοιάζει λίγο με ένα προηγούμενο σχέδιό του από το 1890. Ο Μπίρντσλι, ο οποίος επίσης έπασχε από φυματίωση και πέθανε από αυτήν όπως και η Μαργκερίτ, ίσως ένιωθε κάποια σύνδεση με τον χαρακτήρα της.
Σε αυτό το σχέδιο, μια γυναίκα κοιτάζει τον εαυτό της σε έναν καθρέφτη, ένα θέμα που συναντάται επίσης στα έργα καλλιτεχνών όπως ο Ντάντε Γκάμπριελ Ροσέτι και ο Εντγκάρ Ντεγκά, οι οποίοι συχνά ζωγράφιζαν γυναίκες σε παρόμοια περιβάλλοντα. Το σχέδιο του Μπίρντσλι είναι ιδιαίτερα κομψό, με ένα μεγάλο μαύρο σχήμα που καταλαμβάνει το κάτω μισό της σύνθεσης σχεδόν να αναμειγνύεται με τη γυναίκα. Τα χέρια της λείπουν και το πρόσωπό της εμφανίζεται ακριβώς πάνω από ένα φανταχτερό, χαριτωμένο γιακά. Στο σχέδιο είναι εμφανής η έντονη επιρροή από τις ιαπωνικές ξυλογραφίες, που άρεσαν στον Μπίρντσλι, με τις μεγάλες επίπεδες επιφάνειες χρώματος και τα εφέ του αρνητικού χώρου. Τα πιο λεπτομερή σημεία είναι τα αντικείμενα στο μπουντουάρ και η ταπετσαρία με το μοτίβο λουλουδιών. Στο πρόσωπο της γυναίκας εμφανίζονται σκοτεινές σκιές και μια λυπημένη έκφραση, που θα μπορούσε να υποδηλώνει ασθένεια ή κόπωση. Αλλά συνολικά, ο Μπίρντσλι εστιάζει περισσότερο στα μοτίβα και το σχέδιο παρά στο να κάνει την εμφάνισή της ρεαλιστική.
Μου άρεσε αυτό το χαρακτικό από την πρώτη στιγμή που το είδα. Είναι ταυτόχρονα τόσο τολμηρό, αλλά και διακοσμητικό!
ΥΓ. Προ-ραφαηλίτες, ιαπωνικές ξυλογραφίες, βικτωριανός ερωτισμός· διάβασε για τις εμπνεύσεις που διαμόρφωσαν το μοναδικό στυλ του Όμπρεϊ Μπίρντσλι.