Εντουάρ Βιγιάρ
Όπως υποσχέθηκα, σήμερα θα εξερευνήσουμε το κίνημα Ναμπί. Οι Ναμπί (Les Nabis) ήταν μία ομάδα μετα-Ιμπρεσιονιστών αβαν-γκαρντ καλλιτεχνών που έθεσαν το βήμα για τις καλές τέχνες και τις γραφιστικές τέχνες στο Παρίσι την δεκαετία του 1890. Αρχικά ήταν μία παρέα φίλων που ενδιαφέρονταν για την σύγχρονη τέχνη και λογοτεχνία. Το εικονιζόμενο έργο είναι η πιο έξοχη επίσημη εκδοχή ενός από τα αγαπημένα θέματα της Συμβολιστικής κουλτούρας (οι Ναμπί ήταν λάτρεις του Συμβολισμού) - τον υπνο και την απώλεια συνείδησης. Το Στο Κρεβάτι είναι ένα αριστοτεχνικό έργο, αν μη τι άλλο για το μέγεθός του, το οποίο έφερε την αλλαγή από τις μικρές φόρμες που συνήθως χρησιμοποιούσαν οι Ναμπί. Εντυπωσιάζει επίσης με την αοριστότητά του, καθώς αιωρείται μεταξύ διαλογισμού και χιούμορ, συνορεύοντας με την καρικατούρα. Ζωγραφισμένο με μεγάλες επιφάνειες χρώματος, με μία εκφραστική αίσθηση προβράχυνσης*, προερχόμενη εν μέρει από τις Ιαπωνικές εκτυπώσεις, η σύνθεση είναι βασισμένη σε ένα δίκτυο οριζόντιων και κάθετων γραμμών που γίνονται πιο ευκαμπτες γύρω από το πρόσωπο του κοιμισμένου ανθρώπου. Η ήρεμη ουδέτερη χρωματική παλέτα μεταφέρει μία ιδέα σιωπής. Βαθαίνει μόνο για το ανθρώπινο πρόσωπο και για τον σταυρό στον τοίχο, ακρωτηριασμένο από μία οριζόντια εκρού λωρίδα. Η παρουσία αυτού του συμβόλου δεν μας εκπλήσσει, αν λάβουμε υπ' όψιν τον μυστικισμό που διακατείχε τις απαρχές του κινήματος των Ναμπί.
*foreshortening: τεχνική απόδοσης προοπτικής, στην οποία φιγούρες ή αντικείμενα απεικονίζονται βραχύτερα ώστε να αποδοθεί η αίσθηση του βάθους.