Όταν είδα αυτόν τον πίνακα για πρώτη φορά, σοκαρίστηκα από το πόσο μοντέρνο μοιάζει αυτό το άτομο... σαν γιάπη της Γουόλ Στριτ από τη δεκαετία του 1980! Αλλά ίσως δεν θα έπρεπε να σοκαριστώ επειδή τον ζωγράφισε ο Έγκον Σίλε. Τα έργα του διακρίνονται για την έντασή τους, τα διεστραμμένα σχήματα του σώματος και την εκφραστική γραμμή. Σήμερα γιορτάζουμε την επέτειο της γέννησής του το 1890, αλλά πρέπει να ξεκινήσουμε τη σημερινή ιστορία από τον θάνατό του.
Σε ηλικία μόλις 28 ετών, ο πρόωρος θάνατος του Σίλε κατά τη διάρκεια της πανδημίας γρίπης του 1918 άφησε ανολοκλήρωτο αυτό το πορτρέτο του φίλου του Άλμπερτ Παρί Γκίτερσλο (1887-1973). Ωστόσο, ακόμη και στην ημιτελή του κατάσταση, ο πίνακας αποτελεί ένα ισχυρό παράδειγμα της αυστριακής εξπρεσιονιστικής προσωπογραφίας. Ο Γκίτερσλο–καταξιωμένος ζωγράφος, συγγραφέας, ηθοποιός, παραγωγός και σκηνογράφος–είχε γράψει την πρώτη κριτική μελέτη για το έργο του Σίλε το 1911. Θαυμάζοντας βαθιά την αξιοσημείωτη διάνοια και το καλλιτεχνικό εύρος του φίλου του, ο Σίλε προσπάθησε να τον απεικονίσει ως μια οραματική δημιουργική δύναμη. Με υψωμένα τα χέρια σε μια στάση που υποδηλώνει ταυτόχρονα έλξη και αντίσταση, ένα καθηλωμένο βλέμμα και ένα σώμα φορτισμένο με ένταση, ο Γκίτερσλο συλλαμβάνεται στη δίνη της καλλιτεχνικής έμπνευσης.
Καταπληκτικό πορτρέτο!
ΥΓ. Η τέχνη του Σίλε είναι γεμάτη από σώματα που απεικονίζονται σε συστραμμένες, αφύσικες στάσεις που εκφράζουν την εσωτερική ανθρώπινη ένταση. Δες πώς η τέχνη του Σίλε εκδήλωνε τη σεξουαλικότητα.
ΥΓ'. Δες και άλλα έργα τέχνης του Σίλε που παρουσιάζονται στο Αχρονολόγητο Σημειωματάριο Βιεννέζικου Ζετσεζιονισμού :)