در این نقاشی، سوژه آرچیمبولدو گویا و بدیهی است: عاشق کتابی که از کتاب ساخته شده.
این نمونهای از توانایی نقاش برای بیان ضمنی بیشتر مفاهیم مورد نظرش میباشد. درحالی که در نقاشیهای دیگرش، او از تکههای جداگانهی میوه یا گوشت برای کشیدن چشم، بینی یا انحنای چانه استفاده میکرده، دراین نقاشی انبوهی از کتاب فقط نمایانگر یک شخص است، و با بررسی دقیقتر آن، ویژگیها وضوح خود را از دست میدهند.
این نمونهای از استعداد شگفتانگیز آرچیمبولدو در "مبدل کردن سوژههایش به شکل افراد است"، یا به صورت دقیقتر در این مورد" مبدل کردن شخص مورد نظرش به شکل سوژههایش".