مردی با ابهت و بی حوصله، با لباس های سفید درخشان، نگهبانی می دهد و شمشیری باریک مانند بازوی عضلانی خود در دست گرفته است. قدرت و فتنه از نقاشی نشات می گیرد. چه چیزی این تصویر را اینقدر متحیرکننده می کند؟ فراتر از مقیاس تقریباً واقعی آن، تضاد چشمگیر بین لباس های خیره کننده مرد و عناصر تیره نقاشی است: پوست آبنوس و فضای داخلی سایه دار. انبوه جزئیات - چینهای پارچه، رشتههای نخ، و منبت طلای پیچیده روی دسته و غلاف خنجر - بهطور خیرهکنندهای واقعگرایانه و قابل توجه است. نقاشی بر روی یک پانل چوبی صاف به جای بوم به هنرمند اجازه می داد تا تصویری بدون ضربه قلم مو قابل مشاهده خلق کند و بافت ها و ویژگی های مختلف را با نهایت دقت ارائه دهد.
چه کسی این نقاشی خارق العاده را خلق کرده است؟ شاید تعجب آور باشد که بدانیم این هنرمند ادوارد شارلمون، نقاش تقریبا ناشناخته ای از وین، اتریش است. او در نوجوانی توسط پدرش در نقاشی پرتره مینیاتوری آموزش دید. او بعداً به سراسر اروپا سفر کرد تا مهارت های هنری خود را تقویت کند و سپس در فرانسه اقامت گزید و سی سال در آنجا زندگی کرد. اکثر نقاشیهای شارلمون پرتره، فضاهای داخلی اروپایی و نقاشیهای دیواری هستند - بسیار متفاوت از رییس مور ها. با این حال، در قرن نوزدهم اروپا، شیفتگی به شرق وجود داشت که شمال آفریقا، خاورمیانه و غرب آسیا را در بر می گرفت. در نتیجه، تصاویر متعددی بهاصطلاح شرقشناسی ترسیم شد، اما بر خلاف این تصویر، بسیاری از آنها صحنههای تیتراژ زنان حرمسرا بودند.
شارلمون این اثر را در سالن پاریس در سال 1878 تحت عنوان نگهبان سراگلیو به نمایش گذاشت که نشان دهنده موقعیت مرد به عنوان محافظ خانه زنان در یک خانه مسلمان است. دیوارها و طاق های تزئین شده داخلی از الحمرا الهام گرفته شده است، قلعه و قصر موریانی که در قرن های 13 و 14 در جنوب اسپانیا ساخته شده است. هنگامی که در سال 1892 خریداری شد، این تابلو به نام نگهبان الحمرا شناخته شد. نام فعلی خود را دو دهه بعد دریافت کرد. «رئیس مور» که نمونهای از نقاشیهای شرقشناس بود، صحنهای بود که با مردی لباسپوش صحنهسازی شده بود - ناامیدکننده اما تماشایی.
-مارتینا کوگان
شگفتی اوروپایی با چاشنی شرقی را در در شرق شناسی اوژن دلاکروا دنبال کنید.