پورشیا ران خود را می خراشد

الیزابتا سیرانی نقاش باروک و چاپگر ایتالیایی بود. او در زندگی کوتاهش بسیار موفق بود؛ او مشهور ترین هنرمند زن در بولونا بود و دانشگاهی را برای هنرمندان زن برپا کرد. سیرانی توسط پدرش، که شاگرد گوییدو رنی و نقاشی مشهور در مدرسه بولونا بود، آموزش دید. بعد از ناتوان شدن پدرش، الیزابتا مسئولیت کارگاه و استودیوی او را در سن شانزده سالگی بر عهده گرفت. او به سرعت موفقیت بی اندازه ای کسب کرد. موفقیت او به وسیله این واقعیت که بولونا از سایر شهر های ایتالیا پیشرو تر بود و به راحتی از هنرمندان زن استقبال می کرد آسان تر شد. علاوه بر موفقیت در نقاشی های خودش، او تعداد زیادی نقاش را پرورش داد، از جمله چند مرد و بیش از ده ها زن (از جمله خواهران جوان ترش) .

سیرانی در میان دیگر آثار، پرتره ها، نقاشی های مذهبی، از جمله داستان معروف جودیث و هولوفرنس، و سلف پرتره ای که در آن خودش را در حال نقاشی نشان می­دهد. پورشیا ران خود را می خراشد صحنه ای متعلق تاریخ رومی است. پورشیا کاتونیس همسر بروتوس بود و بعضی پژوهشگران معتقدند که او در نقشه به قتل رساندن ژولیوس سزار دست داشته است، یا حداقل تنها زنی بوده که پیشاپیش از آن با خبر بوده است. صحنه ای که در اینجا به تصویر درآمده متعلق به پلوتارک است که می­نویسد، او با فکر ترور نزد همسرش رفت و اما همسرش با این ترس که او زیر شکنجه نقشه را لو دهد، به او اعتماد نکرد. برای اثبات توانایی اش در تاب آوری در برابر درد جسمی، پورشیا رانش را خراشید و در سکوت، یک روز تمام را زجر کشید (با وجود تب و لرز). پس از آن با این گواه نزد همسرش بازگشت که او توانایی نگه داشتن رازهایش را دارد.

این اثر برای سیرانی می­توانسته یک نقاشی سیاسی بوده باشد، احتمالاً به این منظور که نمایش دهد زنان باید چه مسیرهایی را طی کنند تا جدی گرفته شوند.